Της Καλλιόπης Αλτιντασιώτη
“Φύγε εσύ, έλα εσύ” θα πρέπει να ονομαστεί το αλισβερίσι μεταξύ του Ελληνικού Υπουργείου Πολιτισμού και του Βρετανικού Μουσείου, αναφορικά με την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα.
Η υπουργός κ. Λίνα Μενδώνη, μιλώντας στον Guardian, δήλωσε πως η Ελλάδα προτίθεται να αποχωριστεί κάποιες από τις αρχαιότητές της, έτσι ώστε αυτές να “καλύψουν το κενό” που θα προκληθεί από τον επαναπατρισμό των Γλυπτών. Ουσιαστικά, το δημοσίευμα αναφέρει ότι η ελληνική πλευρά είναι διατεθειμένη να οργανώσει περιοδικές εκθέσεις σημαντικών έργων της πολιτισμικής μας κληρονομιάς, τα οποία θα εκτεθούν στο Βρετανικό Μουσείο. Ωστόσο, οι συνομιλίες περί δανεισμού αρχαιολογικών αντικειμένων δεν επικεντρώνονται ακόμα σε συγκεκριμένες αρχαιότητες. Επιπλέον, η κ. Μενδώνη υπογραμμίζει πως εάν και εφόσον επιτευχθεί συμφωνία, αυτή θα συνάδει με την ελληνική νομοθεσία.
Να υπενθυμίσουμε εδώ στην υπουργό, κ. Μενδώνη, πως ο ν. 3028/2002, όπως αυτός τροποποιήθηκε με τον ν. 4858/2021, άρθρο 25, περί Δανεισμού και ανταλλαγή κινητών μνημείων που ανήκουν στο Δημόσιο, το εξής σημείο: “Ο δανεισμός στα Μουσεία γίνεται υπό τον όρο αμοιβαιότητας.”
Οι ερωτήσεις που προκύπτουν σε αυτό το σημείο είναι οι ακόλουθες:
Στην περίπτωση συμφωνίας, πώς θα τηρηθεί ο όρος αμοιβαιότητας, εφόσον τα Γλυπτά του Παρθενώνα αλλά και οι αρχαιότητες που πρόκειται να αντικαταστήσουν τα Γλυπτά ανήκουν στην Ελλάδα;
Στην περίπτωση τήρησης του συγκεκριμένου όρου, πόσο σίγουρη είναι η υπουργός Πολιτισμού πως η βρετανική πλευρά θα εγγυηθεί τη σωστή φροντίδα των ελληνικών αρχαιοτήτων, ιδιαίτερα μετά από το σκάνδαλο που έχει ξεσπάσει σχετικά με την κλοπή και καταστροφή 2.000 αντικειμένων που έλαβαν μέρος στο Βρετανικό Μουσείο σε περίοδο εικοσαετίας; Αντικείμενα που μάλιστα προέρχονται κυρίως από την αρχαιοελληνική και ρωμαϊκή συλλογή;
Μέσα σε αυτά τα χρόνια που διαπράχθηκαν οι εν λόγω κλοπές και καταστροφές αρχαιοτήτων, η Ελλάδα χαρακτηρίστηκε ψωροκώσταινα και κατηγορήθηκε για υπέρογκο δανεισμό. Μια χώρα που μάλλον όμως δάνεισε, παρά δανείστηκε. Μια χώρα που δώρισε απλόχερα τους γλωσσολογικούς της θησαυρούς σε άλλα έθνη, που αποτέλεσε τη βάση για την ανάπτυξη μαθηματικών ιδεών, που δίδαξε τις έννοιες της πολιτικής ελευθερίας, της ισονομίας και της διαλεκτικής. Μια χώρα που πολέμησε ηρωικά για να διαφυλάξει πανανθρώπινες αξίες, όπως η δικαιοσύνη, η αλήθεια και η ισότητα.
Στο παιχνίδι του διεθνούς δικαίου, πότε τηρήθηκε ο “όρος της αμοιβαιότητας” για τη χώρα του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη;
Τα μνημεία της Ελλάδας ανήκουν στην Ελλάδα, γιατί αυτά καθιστούν ταυτότητα της και αυτή δεν πουλιέται, αλλά ούτε αλλοιώνεται. Τα μνημεία ανήκουν στη χώρα που τα δημιούργησε. Μια χώρα που φώτισε, φωτίζει και θα φωτίζει με τα έργα της το μονοπάτι όλων των ανθρώπων, οπουδήποτε και αν αυτοί κατοικούν, καλώντας τους να την επισκεφτούν και να σκεφτούν πως όλα αυτά τα δώρα πολιτισμικής κληρονομιάς που κοσμούν το ένδοξο παρελθόν της, είναι και δικά τους δώρα.
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΕ