Της Μαρίας Βουλγαράκου
Αξιοποιώντας την ελαστικότητα της ΕΕ στη φορολόγηση βασικών αγαθών και μιμούμενη το παράδειγμα πολλών ευρωπαϊκών χωρών, η Κύπρος άρχισε από τον Μάιο του 2023 να μηδενίζει τον ΦΠΑ σε μια σειρά (αναγκαίων για την αξιοπρεπή διαβίωση) προϊόντων, όπως το γάλα, το ψωμί και τα αρτοσκευάσματα, τη ζάχαρη, τον καφέ, τις παιδικές τροφές, κ.ά. Προσφάτως προστέθηκαν στη λίστα τα λαχανικά και το κρέας, για την περίοδο από τον προσεχή Δεκέμβριο μέχρι και τον Μάιο του 2024. Παράλληλα, η κυπριακή κυβέρνηση προχωρά και στη λήψη γενναίων μέτρων στήριξης των νοικοκυριών, συνολικού ύψους 196 εκατομμυρίων ευρώ.
Σε μια εποχή που οι τιμές πολλών βασικών αγαθών ανεβαίνουν συνεχώς, προκαλώντας σοβαρά προβλήματα στους καταναλωτές, βαθαίνοντας ακόμα περισσότερο την κρίση ακρίβειας και συμπιέζοντας περαιτέρω το διαθέσιμο εισόδημα των Ελλήνων, τίθεται ένα κρίσιμο ερώτημα: Τί τελικά συμβαίνει;
Γιατί η χώρα μας δεν ακολουθεί το παράδειγμα της Κύπρου και των άλλων χωρών της ΕΕ, που επέβαλαν καθεστώς μηδενικού ΦΠΑ σε βασικά προϊόντα, από τη στιγμή μάλιστα που η ενωσιακή νομοθεσία επιτρέπει (από τις 6 Απριλίου του 2022) στα κράτη-μέλη να εφαρμόζουν μειωμένο συντελεστή Φόρου Προστιθέμενης Αξίας σε μια σειρά αγαθών και υπηρεσιών;
Η επίμονη άρνηση της (ευρωπαϊκού, υποτίθεται, προφίλ) ελληνικής κυβέρνησης να εναρμονιστεί με το κυρίαρχο ρεύμα στην Ευρώπη, αλλά και με τις απαιτήσεις των καιρών, είναι, αν μη τι άλλο, τουλάχιστον ύποπτη. Οι δικαιολογίες περί απώλειας δημοσίων εσόδων, αν μηδενιστεί ή τουλάχιστον μειωθεί δραστικά ο ΦΠΑ, δεν πείθουν ούτε τους φίλα προσκείμενους στη Νέα Δημοκρατία και τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Εύλογα αναρωτιέται κάποιος αν για τους κυβερνώντες η ευημερία των αριθμών είναι υπεράνω της ευημερίας των πολιτών.
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΕ