Του Πέτρου Ιακώβου
Την Πέμπτη 11 Ιουλίου 2024, στην πρωινή εκπομπή με τίτλο «Κοινωνία Ώρα Mega», ήταν καλεσμένος ο υπουργός Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, Κυριάκος Πιερρακάκης, ο οποίος εκτός των άλλων θεμάτων μίλησε για την επικείμενη αλλαγή όλων των βιβλίων στην σχολική εκπαίδευση και την εισαγωγή του ονομαζόμενου «πολλαπλού βιβλίου».
Μπορούμε να ακούσουμε τις δηλώσεις του υπουργού, για το πολλαπλό βιβλίο στο παρακάτω βιντεο.
Το πολλαπλό σχολικό βιβλίο είναι το θεσμοθετημένο σύστημα σύμφωνα με το οποίο, σε κάθε σχολική τάξη και σε κάθε μάθημα θα υπάρχει η δυνατότητα να υπάρχουν περισσότερα εναλλακτικά βιβλία, γραμμένα από περισσότερους συγγραφείς, για το κάθε μάθημα, (Μαθηματικά, Φυσική, Χημεία, κ.α.), βασιζόμενα όμως στο ίδιο πρόγραμμα σπουδών.
Έτσι σε κάθε σχολείο ο καθηγητής θα επιλέγει να διδάξει το μάθημά του στους μαθητές, από το βιβλίο της αρεσκείας του, το οποίο θα έχει εγκριθεί από τους αρμόδιους επιστημονικούς και ερευνητικούς φορείς του υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού.
Όπως είπε ο κ. Πιερρακάκης, η πιλοτική έναρξη του πολλαπλού βιβλίου σε ψηφιακή μορφή θα γίνει από την έναρξη του σχολικού έτους 2025 και η έγχαρτη (τυπωμένη) μορφή τους θα εισαχθεί στην εκπαίδευση από το 2026.
Ο κ. Πιερρακάκης όμως, απέφυγε να διευκρινίσει ότι η ιδέα του πολλαπλού σχολικού βιβλίου δεν είναι η πρώτη φορά που εισάγεται στην σχολική εκπαίδευση, αλλά επανέρχεται για άλλη μια φορά, μετά την πρώτη θεσμοθέτηση του πολλαπλού σχολικού βιβλίου, επί του υπουργού Παιδείας Γεράσιμου Αρσένη, την περίοδο 1996 – 2000, το οποίο όμως δεν εφαρμόστηκε ποτέ.
Στην συνέχεια ακολούθησε η προκήρυξη και η συγγραφή νέων πακέτων πολλαπλών βιβλίων, από συγγραφικές ομάδες καθηγητών που ανήκαν σε διάφορους εκδοτικούς οίκους, στις διάφορες βαθμίδες της μέσης εκπαίδευσης, το 2003.
Τελικά και αυτό το σύστημα του πολλαπλού βιβλίου του 2003, επι της ουσίας είχε εγκαταλειφθεί, καθώς επιλέχθηκαν να διδάσκονται με ανάθεση, σε κάθε μάθημα ξεχωριστά από ένα μόνο βιβλίο, κοινό σε όλα τα σχολεία.
Ένας από τους λόγους που καταργήθηκε το όλον θέμα του πολλαπλού βιβλίου του 2003, είναι το γεγονός ότι είχαν εμφανιστεί προβλήματα στην ισοδυναμία των θεμάτων στις Πανελλαδικές Εξετάσεις, καθώς σε ορισμένες περιπτώσεις αυτά δημιουργούνταν από τα διαφορετικά περιεχόμενα στην ύλη του κάθε βιβλίου.
Με άλλα λόγια το σύστημα του πολλαπλού βιβλίου στην χώρα μας, είχε μέχρι στιγμής πολλαπλώς αποτύχει, αφού στην πράξη δημιούργησε περισσότερα προβλήματα από αυτά που έπρεπε να λύσει. Εκ των αποτελεσμάτων φαίνεται ότι ο μοναδικός σκοπός του συστήματος αυτού ήταν να μοιραστούν τα κονδύλια που είχαν εγκριθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση, σε διάφορες επιτροπές και ομάδες, που είχαν την έγκριση του τότε Παιδαγωγικού Ινστιτούτου και όχι να υπάρξει κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα βελτίωσης στην εκπαίδευση των Ελλήνων μαθητών.
Ήδη οι ρυθμοί με τους οποίους κινείται το θέμα του νέου πολλαπλού βιβλίου για το οποίο μίλησε ο κ. Πιερρακάκης είναι εξαιρετικά αργοί και ο κ. Πιερρακάκης μίλησε για εφαρμογή του τυπωμένου πολλαπλού βιβλίου στην εκπαίδευση το 2026 και μέχρι τοτε βλέπουμε…
Η διαδικασία αυτή ξεκίνησε με τα άρθρα 84 και 85 του νόμου υπ’ αριθμ. 4823/2021, (ΦΕΚ Α, αρ. 136/3 Αυγούστου 2021) και το άρθρο 121 του νόμου υπ’ αριθμ. 4876/2021, (ΦΕΚ Α, αρ. 251/23 Δεκεμβρίου 2021), έχουν ήδη εκδοθεί οι υπουργικές αποφάσεις υπ’ αριθμ.160159/ΓΔ4 (ΦΕΚ Β, αριθμ. 6712/23 Δεκεμβρίου 2022), υπ’ αριθμ. 497/ΓΔ4 (ΦΕΚ Β, αριθμ. 4/4 Ιανουαρίου 2023), υπ’ αριθμ. 45357/Δ2 (ΦΕΚ Β, αριθμ. 2592/21 Απριλίου 2023), υπ’ αριθμ. 45358/Δ1 (ΦΕΚ Β, αριθμ. 2593/21 Απριλίου 2023)
Πέρα από τα συνεχή γραφειοκρατικά θέματα και τις αντίστοιχες καθυστερήσεις του πολλαπλού βιβλίου, στην χώρα μας, υπάρχουν και τα θέματα στην ίδια την ύλη των προγραμμάτων σπουδών, που επιβάλλει το υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού να μαθαίνουν οι μαθητές των σχολείων.
Θέματα που αφορούν την διδασκαλία δολίων ψεμάτων, όπως η ανύψωση της στάθμης της θάλασσας από το λιώσιμο των πάγων, η παραποίησης των γεγονότων της Ελληνικής Ιστορίας, («συνωστισμός» στην παραλία της Σμύρνης το 1922 κ.α) και διάφορα άλλα δογματικά θέματα.
Η Παιδεία είναι ο κρισιμότερος και ο πιο νευραλγικός τομέας της λειτουργίας μιας Πολιτείας και πρέπει να είναι πλήρης και ολοκληρωμένη σε όλους τους τομείς της, ώστε να κτίζεται το πνεύμα και το σώμα των παιδιών κατά τρόπο άριστο σε σχολεία, στα οποία να αναπτύσσεται ολόκληρη η δημιουργική ικανότητα των παιδιών.
Τα συγγράμματα που θα διδάσκονται οι μαθητές σε μια υγιή Πολιτεία, επιβάλλεται να αλλάξουν ριζικά, ώστε να μπορούν να πραγματεύονται μόνο το πραγματικό και αληθινό της Κοσμοθέασης, ως απόρροια της Πανάρχαιας Ελληνικής Γραμματείας και της ανελιγμένης σύγχρονης γνώσης που θα προέρχεται από την κυτταρική μας μνήμη και όχι από κάποια μισαλλόδοξη δογματισμένη καθοδήγηση, η οποία εξυπηρετεί αλλότρια συμφέροντα, σκοτώνοντας την κριτική σκέψη των παιδιών.
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΕ