Της Καλλιόπης Αλτιντασιώτη
Έρχονται η Talent Visa και η Tech Visa, δύο νέες βίζες που προωθεί το Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου με στόχο η Ελλάδα να αναβαθμιστεί και να αποτελέσει διεθνή πόλο έλξης σε θέματα καινοτομίας και οικονομίας. Οι δύο αυτές βίζες αφορούν απόφοιτους πανεπιστημίων (Talent Visa) και εργαζόμενους, ιδρυτές και επενδυτές επιχειρήσεων (Tech Visa) εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, έτσι ώστε να λάβουν άδεια παραμονής στην Ελλάδα.
Σύμφωνα με το συγκεκριμένο υπουργείο που παρουσιάζει το αντίστοιχο νομοσχέδιο, το πρόγραμμα αυτό πρόκειται να θέσει την Ελλάδα σε τροχιά ανάπτυξης προσελκύοντας άτομα με σημαντικές δεξιότητες και γνωσιακό υπόβαθρο, συμπεριλαμβανομένων και αυτών που δραστηριοποιούνται στον τομέα των επιχειρήσεων.
Η διάρκεια της Talent Visa που αφορά απόφοιτους πανεπιστημίων έχει ετήσια ισχύ και οι αιτούντες θα πρέπει να είναι κάτοχοι πανεπιστημιακών τίτλων από ιδρύματα χωρών της Ασίας, της Ευρώπης και της Αμερικής. Η γνώση της ελληνικής γλώσσας δεν απαιτείται, ωστόσο ο ενδιαφερόμενος θα πρέπει να γνωρίζει την αγγλική.
Τώρα όσον αφορά την Tech Visa, η διάρκειά της ανέρχεται στο ένα έτος με δυνατότητα παράτασης αλλά και επέκτασης σε άμεσα μέλης της οικογένειας, παρέχοντας τα κατάλληλα κίνητρα στα άτομα που σχετίζονται με το επιχειρείν.
Ωστόσο, το νέο αυτό εγχείρημα του Υπουργείου Μετανάστευσης δείχνει μια πολιτική κυβερνώντων με χαρακτήρα αντιφατικό. Πόσο εφικτή είναι η προσέλκυση ταλέντων και επιχειρηματιών μέσω της Talent Visa και της Tech Visa όταν οι πολιτικές των τελευταίων ετών προωθούσαν το Talent Fail και το Tech Fail, οδηγώντας πλήθος Ελλήνων πολιτών να μεταναστεύσει στο εξωτερικό για ένα καλύτερο αύριο;
Το κύμα μετανάστευσης των νέων έχει αυξηθεί δραματικά μαζί με το κλείσιμο των επιχειρήσεων την τελευταία δεκαετία τουλάχιστον, καθώς η ανεργία, η ακρίβεια, οι μνημονιακές συμβάσεις και η έλλειψη υποδομών στους τομείς της ασφάλειας, της παιδείας και της οικονομίας παρέχουν εκείνα τα κίνητρα εξόδου από την χώρα.
Πώς μπορεί μια πολιτική τύπου fail να προσελκύσει πολίτες της αλλοδαπής να επενδύσουν και να εργαστούν σε αυτό τον τόπο που να πληροί τις απαραίτητες συνθήκες διαβίωσης και ανέλιξής τους αναγνωρίζοντας επάξια την υψηλή τους εξειδίκευση και τις επιχειρηματικές τους δεξιότητες;
Πώς μπορεί μια πολιτική τύπου «φύγε εσύ, έλα εσύ», του «μπες, βγες» να εμπνεύσει εμπιστοσύνη και να προάγει τη χώρα καθιστώντας την πρωτοπόρα;
Για αυτόν τον λόγο αποτελεί ανάγκη να δημιουργηθεί μια πολιτική που θα δομεί ένα κράτος συνέπειας και όχι αντίφασης. Ένα κράτος που θα σέβεται τους πολίτες του αλλά και όσους επιθυμούν να ζήσουν και να εργαστούν σε αυτό, στοχεύοντας σε μια συλλογική ευημερία (και όχι σε μια ευημερία των λίγων), η οποία θα βασίζεται στις αρχές της ισοπολιτείας, της ισοκρατίας, της αξιοκρατίας και της φρόνησης.
Όλοι οι καλοί χωράνε, εφόσον διαφυλάσσεται το δίκαιο όλων των πολιτών και η αξία της ισότητας ως ακρογωνιαίος λίθος της πολιτείας αφήνει απ’έξω τις αντιφάσεις και τις ασυμβατότητες, αναδεικνύοντας και στηρίζοντας κάθε ταλέντο μέσα από υποδομές που προάγουν τη γνώση και την επιχειρηματικότητα.
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΕ