Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ακόμη προσπαθεί να «διασφαλίσει την ασφάλεια» στα τρένα της χώρας

Του Ματζάρη Αριστείδη

Με κολλημένα φρένα ένα τρένο που ταξίδευε από Θεσσαλονίκη για Λάρισα έκανε αναγκαστική στάση στη Ραψάνη το μεσημέρι της Παρασκευής 1/3/2024. Η μυρωδιά καμένου και οι καπνοί που έγιναν αντιληπτοί από επιβάτες και το προσωπικό της αμαξοστοιχίας ήταν η αιτία που ακινητοποιήθηκε για την αποφυγή ενδεχομένου κινδύνου.

Αισίως δεν κινδύνεψε κανείς από τους επιβάτες και συνέχισαν με λεωφορεία την διαδρομή τους, ούτε και οι  εργαζόμενοι του τρένου που έσβησαν την φωτιά με πυροσβεστήρα.

Ένας χρόνος μετά το ατύχημα των Τεμπών που χάσαμε 57 νέους συνανθρώπους μας. Έναν χρόνο πριν χάθηκαν τα όνειρα τους εξαϋλώθηκαν στην πυρά της ανασφάλειας, της αναλγησίας, της ανευθυνότητας ενός κρατικού μηχανισμού. Ακόμη όμως συμβαίνουν ανάλογα ατυχήματα όπως αυτό της Ραψάνης. Παρόλες τις υποσχέσεις του κ. Μητσοτάκη για βούληση και τόλμη για διασφάλιση των πολιτών που επιλέγουν τον σιδηρόδρομο ως μεταφορικό μέσο.

Γιατί συμβαίνει αυτό;

Μα δεν υπάρχουν υποδομές. Ανύπαρκτες οι υποδομές στο σιδηροδρομικό δίκτυο. Δεν συνέβη καμία βελτίωση στο απαρχαιωμένο  σύστημα ασφάλειας, κανένας εκσυγχρονισμός. Κούφια λόγια μόνο, λόγια του αέρα χάιδεψαν τα ώτα των Ελλήνων που πληρώνουν πάντα το μάρμαρο.

Γιατί η κυβέρνηση του κ.Μητσοτάκη όπως και όλες όσες περάσαν έως σήμερα και βρίσκονται στην εξεταστική επιτροπή για το ατύχημα των Τεμπών, όλη η κομματοκρατία, δεν θέλει ουσιαστικές αλλαγές στην χώρα μας, δεν θέλει την ασφάλεια της, δεν θέλει την ευημερία της, δεν θέλει το δίκαιο. Ελλειμματική η δράση τους λοιπόν.

Με το θάνατο των νέων συμπολιτών μας στα Τέμπη, την ίδια μέρα, έπρεπε να βάλουν σε λειτουργία τις δικαστικές αρχές, ώστε να αποδοθούν ευθύνες χωρίς εξαιρέσεις. Επίσης να θέσουν σε αδράνεια όλο το σιδηροδρομικό δίκτυο και το αργότερο σε μια εβδομάδα να το εκσυγχρονίσουν, όπως επιτάσσει η ασφάλεια του πολίτη και η ευρωπαϊκή νομοθεσία. 

ΑΑΔΕ, Τραπεζικά ιδρύματα, ΟΑΕΔ, ΕΦΚΑ και πάρα πολλές ακόμη υπηρεσίες για τους πολίτες λειτουργούν ηλεκτρονικά και με ασφάλεια, κυριολεκτικά με το πάτημα ενός πλήκτρου. Προστατεύονται τα προσωπικά τους δεδομένα, μα οι ίδιοι βρίσκονται απροστάτευτοι και εκτεθειμένοι σε καθημερινούς κινδύνους, όπως σε μια διαδρομή με το τραίνο.   

Πόσο δύσκολο είναι να συμβεί αυτή η ψηφιακή αναβάθμιση και στον σιδηρόδρομο, όπως ισχύει σε όλη την Ευρώπη και ανά την υφήλιο;    Έτσι ώστε να αποκλείεται κάθε πιθανότητα σύγκρουσης αμαξοστοιχιών διασφαλίζοντας την ασφαλή μετάβαση των πολιτών στους προορισμούς τους; 

Γιατί να έχει μόνο μια σιδηροδρομική γραμμή η Ελλάδα, αντί για ένα σύγχρονο δίκτυο γραμμών το οποίο θα καλύπτει όλη την ηπειρωτική χώρα και με άρτια σύγχρονα συστήματα ασφαλείας; Σχέδιο  έχει η κυβέρνηση ή η αντιπολίτευση για τον σιδηρόδρομο; Δεσμεύτηκε ποτέ κανείς τους στον Άρειο Πάγο με συγκεκριμένο σχέδιο για την εξυγίανση και τον εκσυγχρονισμό του;

Η απάντηση είναι κατηγορηματικά όχι.

Πλήρες σχέδιο για διασύνδεση όλης της επικράτειας με σύγχρονο σιδηροδρομικό δίκτυο και τα αρτιότερα συστήματα ασφαλείας χρειάζεται η Ελλάδα, αντί για υποσχέσεις και ελπίδες.

Ας δούμε λοιπόν τι μπορεί να σημαίνει πλήρες σχέδιο. Η σημαντικότερη παράμετρος εκπόνησης ενός σχεδίου που αφορά την μετακίνηση σε μια χώρα είναι ο άνθρωπος και η ασφάλεια του φυσικά. Συμπερασματικά και σύμφωνα με το σύνταγμα, από το οποίο πηγάζει  το δίκαιο των πολιτών, η εκάστοτε κυβέρνηση όπως και όλη η βουλή σύσσωμη, οφείλει να υπηρετεί τα συμφέροντά τους.

Ένας πολίτης λοιπόν κάτοικος μιας κωμόπολης του Ν. Πέλλας, θέλει να ταξιδέψει σε μια κωμόπολη της Πελοποννήσου, της Ηπείρου, της Θράκης ή όπου αυτός επιθυμεί στην ηπειρωτική χώρα. Παίρνει ανά χείρας την βαλίτσα του αφού προηγουμένως έχει κλείσει ηλεκτρονικά την θέση του στο τρένο σε μια δελεαστικά χαμηλή και συμφέρουσα τιμή και προσέρχεται στον κοντινότερο από τους δεκάδες σταθμούς του νομού του. 

Αφού παρκάρει το όχημά του σε φυλασσόμενο χώρο επιβιβάζεται στην αμαξοστοιχία. Η καθαριότητα και η άνεση ικανοποιεί με το παραπάνω το δυσκολότερο επιβάτη, όπως και η εξυπηρέτηση των  εργαζομένων. 

Απολαμβάνει την διαδρομή χωρίς ενοχλήσεις από θορύβους εξωτερικού περιβάλλοντος μα ούτε και του οχήματος καθώς γνωρίζει ότι ο σιδηροδρομικός συρμός έχει τις πιο σύγχρονες προδιαγραφές λειτουργίας και ασφάλειας. Οθόνη σε κάθε βαγόνι ενημερώνει τους επιβάτες για ότι αφορά την διαδρομή όπως και της αμαξοστοιχίας καθότι όλοι οι συρμοί ελέγχονται από ένα κεντρικό σύστημα ελέγχου ηλεκτρονικά με ένα άρτιο σύγχρονο σύστημα ασφάλειας. 

Αισθητήρες σιδηροδρομικών γραμμών και αυτοματοποιημένο σύστημα (μη χειροκίνητο δηλαδή) πέδησης πραγματικά διασφαλίζουν την ασφαλή μετάβαση των πολιτών ακόμη και σε απρόσμενες καταστάσεις (ζώα ή δέντρα πάνω στις ράγες). Ο οργανισμός του σιδηροδρόμου είναι υπό την εποπτεία του κράτους άρα έσοδα για όλους τους πολίτες άρα επενδύσεις κοινής ωφέλειας. Τελικό αποτέλεσμα συλλογική ευημερία, ασφάλεια, πλούτος. 

Διαφωνεί κάποιος με την παραπάνω λιτή περιγραφή; Αν συμφωνεί ας πράξει το συλλογικό του καθήκον.

Πράξεις λοιπόν ουσίας από τους πολιτικούς επείγουν κι απαιτούνται.  Αν δεν συμβαίνει, που αποδείχθηκε κι αποδεικνύεται από τα πεπραγμένα τους, καθήκον έχουν οι πολίτες να πράξουν τούτο το σχέδιο να υλοποιήσουν το όραμα που οφείλουν να παραδώσουν στις ερχόμενες γενεές.  

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΕ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *