Της Εμενίδου Νανάς
Ο υπουργός Ανάπτυξης Κώστας Σκρέκας μιλώντας στη γενική συνέλευση της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων Ελλάδας στην Κεφαλονιά, εκπροσωπώντας τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, είπε τα εξής:
«Χωρίς υγιή επιχειρηματικότητα δεν έχουμε ανάπτυξη, δεν έχουμε θέσεις εργασίας και φυσικά δεν μπορεί να πάει μπροστά ο τόπος μας. Η βασική και κύρια κατεύθυνση της κυβέρνησής μας είναι η στήριξη και προώθηση της υγιούς επιχειρηματικότητας. Από κοινού, υπουργείο Ανάπτυξης και επιμελητήρια δημιουργούν προϋποθέσεις ισχυρής, βιώσιμης και διατηρήσιμης ανάπτυξης που θα φέρει περισσότερες, καλύτερα αμειβόμενες θέσεις εργασίας, συμβάλλοντας στη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των Ελληνίδων και των Ελλήνων. Εθνικός στόχος η επαναβιομηχάνιση της Ελλάδας»
Αν κάνουμε όμως μια αναδρομή στο παρελθόν πενήντα χρόνια πίσω, θα δούμε πως όλες οι κυβερνήσεις ασχέτου χρώματος, δρομολόγησαν την αποβιομηχανοποίηση της χώρας.
Στις δεκαετίες του 1960 και 1970 η Ελληνική βιομηχανία είχε τεράστιους ρυθμούς ανάπτυξης, προσφέροντας χιλιάδες θέσεις εργασίας.
Μια έρευνα με στοιχεία της ελληνικής βιομηχανίας, της στατιστικής υπηρεσίας, την τράπεζα της Ελλάδος, την Eurostat και τον ΟΟΣΑ, έδειξε πως με την αποεπένδυση και το κλείσιμο των εργοστασίων, υπήρξε μείωση των πωλήσεων, των επενδύσεων, της παραγωγής, με αύξηση των χαμένων θέσεων εργασίας, με εμφάνιση ζημιών, με χαμηλό δείκτη κερδοφορίας, υψηλή αποθεματοποίηση, χαμηλή κυκλοφοριακή ρευστότητα.
Το σταδιακό κλείσιμο των εργοστασίων ξεκίνησε τις δεκαετίες του ’80 και του ’90, έως την περίοδο 2008 – 2018. Σύμφωνα με στοιχεία της PwC το διάστημα αυτό έκλεισαν οριστικά 26.570 πολύ μικρές, μικρές, μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις του μεταποιητικού τομέα και έμειναν άνεργοι 160.000 εργαζόμενοι.
Στη δεκαετία του 1990 λόγω της ευρωπαϊκής πολιτικής για στροφή στον τομέα των υπηρεσιών, με μια λανθασμένη οικονομική πολιτική που συντηρούσε τον υψηλό πληθωρισμό δημιουργείται η γενιά των προβληματικών επιχειρήσεων.
Πρώτος σέρνει τον καταστροφικό χορό ο Ανδρέας Παπανδρέου που κρατικοποιεί τις ιδιωτικές βιομηχανικές μονάδες, οι οποίες στη συνέχεια κατέρρευσαν: Η ΛΑΡΚΟ, η Πειραϊκή Πατραϊκή, τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, η ESSO – Πάππας, Η Pirelli, ο Κεράνης, τα Μεταλλεία Σκαλιστήρη, Πειραϊκή Πατραϊκή και πολλές άλλες.
Και όλες οι κυβερνήσεις μετά από αυτόν ακολούθησαν την ίδια ακριβώς πορεία με πρόσφατα λουκέτα αυτά της Πίτσος της BSH, της Shelman, των εργοστασίων της ΔΕΛΤΑ, ΕΛΑΪΣ – Uniliver και Pepsico.
32 δισ. ευρώ θα δοθούν στην ελληνική οικονομία μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης από το 2021 έως και το 2025 για την ανάκαμψη της οικονομίας δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας .
Για να γίνουν σωστές παραγωγικές επενδύσεις με αυτά τα κονδύλια θα πρέπει να εξαλειφθούν οι παθογένειες του παρελθόντος, οι Ευρωπαϊκές πολιτικές να ενσωματώνονται στην ελληνική πραγματικότητα μόνο μετά από έλεγχο, (γιατί στο παρελθόν ήταν καταστροφικές), η υπέρμετρη φορολογία η οποία ήταν ο κύριος λόγος κατάρρευσης της βιομηχανίας μας να μην είναι εξοντωτική, ούτως ώστε όπως υποστηρίζει το ΔΝΤ, για καθένα ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης, θα δημιουργείται προστιθέμενη αξία στην οικονομία ύψους 0,8 ευρώ και σε μακροπρόθεσμη βάση η συγκεκριμένη προστιθέμενη αξία θα μειώνεται σε 0,6 ευρώ.
Ο σύνδεσμος βιομηχάνων ΣΒΕ για την αναπτυξιακή κατεύθυνση της χώρας για την επόμενη δεκαετία «βλέπει» δύο στόχους:
1. Τη θεσμοθέτηση των κατάλληλων πολιτικών για τη μείωση των περιφερειακών και ενδοπεριφερειακών ανισοτήτων, που θα διαφυλάξουν τον κοινωνικό ιστό στην ελληνική περιφέρεια και θα δημιουργήσουν σταθερές και καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας.
2. Την ουσιαστική επανεκτίμηση της αναπτυξιακής συνεισφοράς της βιομηχανίας και της μεταποίησης, για την επαναφορά της στην πρώτη θέση υποστήριξης τα επόμενα χρόνια, έμπρακτη ενίσχυση της βιομηχανίας.
Δεν θα πρέπει να εξάγονται πρωτογενείς πρώτες ύλες αλλά μόνο μεταποιημένα βιομηχανικά προϊόντα.
Μόνον έτσι θα ξεφύγουμε από τον παραλογισμό των τωρινών κυβερνήσεων που δίνουν έναντι ευτελούς τιμής τον δικό μας άνθρακα στην γείτονα χώρα και στην συνέχεια αγοράζουμε πανάκριβο ρεύμα από αυτήν.
Η βιομηχανία μας θα πρέπει και πάλι να δομηθεί με τέτοιον τρόπο ώστε να παρέχει αυτάρκεια σε όλους τους τομείς χρησιμοποιώντας πρώτες ύλες της χώρας η οποία δεν υστερεί σε κανέναν τομέα.
Όλα τα βιομηχανικά και μεταποιητικά προϊόντα αφού καλύψουν την εγχώρια αγορά θα εξάγονται, αυξάνοντας έτσι το ΑΕΠ της χώρας.
Για να γίνουν όλα αυτά πραγματικότητα, χρειάζεται ορθή πολιτική βούληση, από Έλληνες πολίτες που το μοναδικό τους μέλημα να είναι το δίκαιον της χώρας και των πολιτών της.
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΕ