της Ντάσιου Μαρίας
Την Τετάρτη 7 Φεβρουαρίου 2024 η ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έθεσε σε ψηφοφορία το καταδικαστικό ψήφισμα για την Ελλάδα που αφορά το κράτος δικαίου και την ελευθερία του Τύπου, το οποίο και υπερψήφισε.
Στην ψηφοφορία έλαβαν μέρος 610 ευρωβουλευτές, από τους οποίους 330 ψήφισαν υπέρ της καταδίκης της Ελλάδας, ενώ 254 καταψήφισαν. Οι άλλοι 26 απείχαν.
Το ψήφισμα είχε κατατεθεί από τους αντιπροσώπους τεσσάρων ομάδων του Ευρωκοινοβουλίου.
Έκθετη βρίσκεται για ακόμη μία φορά η χώρα μας απέναντι στους εταίρους μας στην Ευρώπη.
Η ίδια η Ευρωβουλή έχει εντοπίσει το πρόβλημα εκφράζοντας σοβαρές ανησυχίες για το κράτος δικαίου στην Ελλάδα.
Ανησυχίες που αποτυπώνονται στην κωλυσιεργία σε δικαστικές έρευνες που αφορούν τραγικά συμβάντα, όπως το έγκλημα των Τεμπών, στην προβληματική λειτουργία ανεξάρτητων αρχών, στον εκφοβισμό δημοσιογράφων από υψηλά ιστάμενους πολιτικούς, στις παρακολουθήσεις και άλλα φλέγοντα θέματα.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, καλείται να αναλάβει δράση με προτεραιότητα την αξιολόγηση των κονδυλίων, που είναι προς εκταμίευση από την Ε.Ε. προς την χώρα μας.
Το ψήφισμα είναι κόλαφος για την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Οι απέλπιδες προσπάθειες των γαλάζιων αντιπροσώπων μας στην Ευρωβουλή, να αντιστρέψουν την πραγματικότητα κατά την διάρκεια της συζήτησης του θέματος, που διεξήχθη τον Ιανουάριο στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου στο Στρασβούργο απέβησαν άκαρπες.
Εκεί είδαμε οι ξένοι ευρωβουλευτές να υπερασπίζονται την Ελλάδα και τους Έλληνες, ενώ οι “δικοί” μας – και ειδικότερα οι της Ν.Δ.- να μάχονται για να κρύψουν την αλήθεια, κάνοντας μικροπολιτική μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο.
Όπως φαίνεται,περισσό πάθος επιδεικνύουν τα στελέχη της κυβέρνησης για να υπερασπιστούν την εικόνα του κόμματος. Δεν τους έχουμε δει όμως να πράττουν αναλόγως όσον αφορά τα εθνικά μας θέματα κι αυτό εγείρει πολλά ερωτήματα.
Πώς φτάσαμε η χώρα μας που έδωσε σε όλους τα φώτα του πολιτισμού, που όρισε την αληθινή δικαιοσύνη, που εγκαθίδρυσε το αξιακό σύστημα στον πλανήτη να βρίσκεται σε τέτοια κατάπτωση και να αντιπροσωπεύεται από ανάξιους να την υπερασπιστούν;
Αν μη τι άλλο, οι έλληνες αντιπρόσωποί μας, βρίσκονται μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο για να προωθούν τα συμφέροντα της πατρίδας μας, αλλά όπως αποδεικνύεται, αυτό δεν συμβαίνει.
Οι ευρωβουλευτές θα έπρεπε να λειτουργούν έξω από κομματικά συμφέροντα και να επεμβαίνουν, όταν απαιτείται, για να διορθώνονται σοβαρά ζητήματα που αφορούν την Ελλάδα και τους κατοίκους της.
Πρωτίστως όμως, αν είχαμε μια σοβαρή ελληνική διοίκηση, θα είχε προνοήσει να διορθώσει τα κακώς κείμενα, ώστε να μην δυσφημείται η χώρα μας.
Θα είχε φροντίσει η δικαιοσύνη να είναι ελεύθερη και αδέκαστη με ισονομία για όλους τους πολίτες. Οι νόμοι θα έπρεπε να στηρίζονται σε συγκεκριμένες αρχές δικαίου ώστε να μην υπάρχουν διαχωρισμοί μεταξύ των ανθρώπων.
Και,το πιο βασικό, θα έπρεπε να λειτουργεί πέρα και μακριά από παρεμβάσεις της όποιας κυβέρνησης που μέσω νομοθετικών τεχνασμάτων προσπαθεί να ελέγξει τα δικαστικά δρώμενα.
Το ίδιο θα έπρεπε να ισχύει και για τα Μ.Μ.Ε.. Ο ρόλος τους θα έπρεπε να είναι η έγκυρη και αληθινή ενημέρωση των πολιτών και όχι η χειραγώγηση της κοινής γνώμης που εξυπηρετεί πολιτικές ή άλλες σκοπιμότητες.
Βρισκόμαστε στην εποχή όπου η διαρκής τελειοποίηση της τεχνολογίας προσφέρει τεράστιες δυνατότητες συλλογής πληροφοριών και αποδεικτικών στοιχείων ώστε η αλήθεια να αποτελεί μονόδρομο για την πληροφόρηση και την απονομή δικαίου.
Γιατί ζούμε ακριβώς το αντίθετο; Και ως πότε θα το ανεχόμαστε;
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΕ