Του Πέτρου Ιακώβου
Την Παρασκευή 19 Ιουλίου 2024, συνέβη ένα παγκόσμιας εμβέλειας ψηφιακό «Blackout» το οποίο εξελίχθηκε ταχύτητα ως ντόμινο, βραχυκυκλώνοντας και θέτοντας εκτός λειτουργίας, πολλά εκατομμύρια συσκευές υπολογιστών, που χρησιμοποιούσαν τα αποθηκευτικά δεδομένα του νέφους (cloud), που χρησιμοποιείται από λειτουργικά συστήματα προσωπικών υπολογιστών και διακομιστών (Server), στο λογισμικό περιβάλλον μιας πολύ γνωστής εταιρείας.
Ο λόγος που προκλήθηκε αυτό το γεγονός ήταν η κατάρρευση της λειτουργίας του λογισμικού μιας ειδικής πλατφόρμας, η οποία έχει δημιουργηθεί, από μία ιδιωτική αμερικανική εταιρία, για να προστατεύει από προηγμένες επιθέσεις κακόβουλων «χάκερς» και λογισμικών αυτά τα λειτουργικά συστήματα.
Το γεγονός αυτό προκάλεσε μεγάλα προβλήματα στην λειτουργία τραπεζών, νοσοκομείων, τηλεοπτικών σταθμών, δικτύων ενημέρωσης, αεροπορικών εταιρειών, χρηματιστηρίων και αρκετών άλλων κυβερνητικών υπηρεσιών, με αποτέλεσμα να ταλαιπωρηθούν, εκατομμύρια άνθρωποι, (ταξιδιώτες, ασθενείς, δημοσιογράφοι, υπάλληλοι και οικονομικοί επενδυτές, κ.α.).
Ως αιτία αυτού του blackout, μετά από το ρεπορτάζ μεγάλης τηλεοπτικής υπηρεσίας ειδήσεων της Αυστραλίας, αναφέρθηκε η λανθασμένη αναβάθμιση του λογισμικού της ειδικής πλατφόρμας, που προστάτευε από κακόβουλες επιθέσεις τα λειτουργικά συστήματα των υπολογιστών.
Το γεγονός αυτό, πέρα από την πολύ μεγάλη ταλαιπωρία των ανθρώπων και τις τεράστιες οικονομικές συνέπειες, κατέδειξε πόσο ευάλωτες και ευπαθείς έχουν γίνει, πλέον, οι σημερινές σύγχρονες κοινωνίες του πλανήτη, καθώς οι κρίσιμες λειτουργίες τους βασίζονται όλο και περισσότερο σε ηλεκτρονικά συστήματα, ψηφιακά και ρομποτικά μηχανήματα, εικονική πραγματικότητα και τεχνητή νοημοσύνη, που έχουν διεισδύσει σε όλους σχεδόν τους τομείς λειτουργίας των, δημιουργώντας ένα αληθοφανές ψέμα που απειλεί ολόκληρη την ανθρωπότητα και τον πολιτισμό της.
Το σπάσιμο ακόμη και ενός κρίκου της ψηφιακής αλυσίδας, απειλεί όχι μόνο με γενικευμένη κατάρρευση πολλούς τομείς της σύγχρονης αγοράς, αλλά την ασφάλεια και την ζωή εκατοντάδων εκατομμυρίων, ίσως και δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Ιδιαίτερα εάν ο κρίκος της ψηφιακής αλυσίδας που έσπασε, συνδέει την λειτουργία πολεμικών και ιδιαίτερα πυρηνικών οπλικών συστημάτων.
Ποιος μπορεί να εγγυηθεί στους ανθρώπους την ασφάλεια κατά την λειτουργία αυτών των συστημάτων, για τα οποία δεν υπάρχει καμία δημόσια διαφάνεια, καθώς όλα ελέγχονται από ιδιώτες, οι οποίοι καλύπτονται πίσω από εταιρείες, που κρύβονται σε ένα δαιδαλώδες δικαιικό σύστημα μιας τερατώδους πολυνομίας.
Ποιος θα φέρει την ευθύνη και σε ποιόν θα απευθυνθεί ο πολίτης, όταν συμβαίνουν, αντίστοιχες καταστάσεις και φαινόμενα, που θα τον ταλαιπωρήσουν και θα βάλουν σε κίνδυνο την ζωή του και την ζωή της οικογένειάς του;
Οι υπηρεσίες που με τα λειτουργικά συστήματά τους υπηρετούν μεγάλα σύνολα των ανθρώπων, θα πρέπει πάντα να βρίσκονται υπό τον έλεγχο δίκαιων και ικανών διοικήσεων, ώστε να υπάρχει εγγύηση ασφάλειας από το ίδιο το κράτος της πολιτείας, το οποίο οφείλει να είναι δομημένο και να λειτουργεί κατά τρόπο που η προστασία του κοινωνικού συνόλου να είναι η προτεραιότητα και το μέλημά της και δεν θα κρέμεται από το πάτημα ενός κουμπιού σε ένα πληκτρολόγιο.
Τέτοια εγγύηση ασφάλειας μπορεί να το εξασφαλίσει μόνο μία πολιτεία στην οποία θα λειτουργούν συγχρόνως, βασικοί πολιτειακοί νόμοι, οι οποίοι θα διέπονται από πλήρη επανόρθωση, από προσομοίωση και από δημοσιότητα ώστε να αποτελούν βασική αξίωση κάθε ενέργειας, κάθε πράξης και κάθε έκφρασης που θα αφορά το σύνολο των ανθρώπων και του περιβάλλοντός των.
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΕ