Του Πέτρου Ιακώβου
Πρόσφατα το «Ινστιτούτο Reuters για τη μελέτη της Δημοσιογραφίας», το οποίο αποτελεί ακαδημαϊκό τμήμα του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, εξέδωσε την φετινή του ηλεκτρονική έκδοση της έκθεσής του, σε αρχείο pdf με αριθμό 168 σελίδων, με τον τίτλο «Αναφορά Ψηφιακών Ειδήσεων 2024», (βλέπε: https://www.digitalnewsreport.org/).
Η έκθεσή αυτή του ινστιτούτου προέκυψε, μετά από τα αποτελέσματα έρευνας που μεταξύ άλλων αφορούσε και την εμπιστοσύνη των πολιτών στα ΜΜΕ σε 47 χώρες από όλες τις ηπείρους του πλανήτη, μεταξύ των οποίων ήταν και η χώρα μας.
Η έρευνα αυτή διεξήχθη στο χρονικό διάστημα μεταξύ τα τέλη του μήνα Ιανουαρίου και τις αρχές του Φεβρουαρίου 2024, χρησιμοποιώντας διαδικτυακό ερωτηματολόγιο σε 95.000 ανθρώπους συνολικά, με μέσω δείγμα πληθυσμού ανά χώρα, άνω των 2000 ατόμων.
Το αποτέλεσμα της επιστημονικής αυτής έρευνας σε ότι αφορά την χώρα μας είναι ότι, τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης της χώρας μας συγκέντρωσαν το χαμηλότερο ποσοστό εμπιστοσύνης, αφού όπως φαίνεται στο Γράφημα 1 που ακολουθεί, μόλις το 23% εμπιστεύεται τις ειδήσεις που προβάλλονται συνολικά από τα ΜΜΕ της χώρας μας.
Το χαμηλό ποσοστό εμπιστοσύνης, που έδειξε η έρευνα του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, αποτελεί μία ακόμη επιβεβαίωση στο γεγονός ότι τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης βρίσκονται πολύ χαμηλά στην εκτίμηση των πολιτών και κατ’ επέκταση τοποθετούν σε ανάλογη θέση και το θέμα που έχει να κάνει με την αξιοπιστία των ειδήσεών τους.
Σε ότι αφορά τις πηγές των ειδήσεων που προτιμούν οι πολίτες για την ενημέρωσή τους, το επόμενο Γράφημα 2 της επιστημονικής έρευνας, ιδιαίτερα κατατοπιστικό.
Από το Γράφημα 2 προκύπτει ότι οι πηγές των ειδήσεων από το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κυριαρχούν στην προτίμηση των πολιτών με αντίστοιχα ποσοστά 81% και 61%, έναντι των κλασικών μέσων δηλαδή της τηλεόρασης (49%) και του έντυπου τύπου (13%), τα οποία έχουν καταποντιστεί.
Από την έκθεση αυτή βγάζουμε το συμπέρασμα ότι παρόλο που η ενημέρωση, από τα δημόσια και ιδιωτικά τηλεοπτικά κανάλια, εφημερίδες και περιοδικά, χρηματοδοτείται με τεράστια ποσά δημοσίου χρήματος, η ποιότητα του περιεχομένου αυτής της ενημέρωσης είναι ιδιαίτερα χαμηλό και εκτός ενδιαφέροντος των πολιτών, η πλειοψηφία των οποίων έχει αρχίσει εδώ και χρόνια να θεωρεί τα μέσα ενημέρωσης ως αντικείμενα τρομοκράτησης των ανθρώπων και αθέμιτης πολιτικής επιρροής.
Πώς να παρουσιάσει ενδιαφέρον μία τέτοια ενημέρωση όταν αναλώνεται κυρίως, σε κουτσομπολιά και προπαγάνδα, που ως μόνο σκοπό έχουν να στρέψουν την προσοχή του κοινού σε θέματα εκτός ουσίας, δημιουργώντας τους ταυτόχρονα σύγχυση και αποπροσανατολισμό.
Με τον τρόπο αυτό ακόμη και οι πολύ σοβαρές ειδήσεις που προβάλλονται, έχουν οδηγήσει τους πολίτες να τις θεωρούν ότι δεν φέρουν την απαραίτητη εγκυρότητα που θα έπρεπε.
Το γεγονός αυτό παράγει άδικο, διότι η ενημέρωση για θέματα που αφορούν τον δημόσιο βίο και τα γεγονότα, είναι μία ανάγκη των πολιτών μιάς πολιτείας, η οποία θα πρέπει να καλύπτεται με αντικειμενικό τρόπο και όχι με τρόπο ιδιοτελή υπέρ ενός καθεστώτος που εξυπηρετεί αλλότρια συμφέροντα.
Τα δημόσια μέσα επικοινωνίας, δεν είναι δίκαιο να αποκαλούνται Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας, καθότι το σύνολο των πολιτών δεν μπορεί να χαρακτηρίζεται με προσβλητικό τρόπο ως «μάζα».
Η ενημέρωση είναι μία ιερή διαδικασία, η οποία θα πρέπει να εκτελείται πάντα με σοβαρότητα, υπευθυνότητα και αίσθημα ευθύνης, καθώς όλοι οι πολίτες θα πρέπει να συντονίζονται στην αλήθεια των γεγονότων που αφορούν το σύνολο, ώστε με αυτές τις πληροφορίες να διαμορφώνεται ορθά η εικόνα της πραγματικότητας και να παίρνονται οι σωστές αποφάσεις σε όλα τα θέματα που αφορούν τον δημόσιο βίο.
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΕ