Του Ιάκωβου Λεωνίδη
Η υπουργός εργασίας κ. Κεραμέως σε τηλεοπτική της συνέντευξη προανήγγειλε ρύθμιση σχετικά με τις αυξήσεις των συντάξεων. Σύμφωνα με τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού στην ΔΕΘ, προβλεπόταν αύξηση από 2,2% έως 2,5% Το πρόβλημα προκύπτει στις κύριες συντάξεις πάνω από 1400€ στις οποίες επιβάλλεται η ΕΑΣ (Εισφορά Αλληλεγγύης Συνταξιούχων) και η αύξηση είτε θα βάλει τον συνταξιούχο πρώτη φορά στην ΕΑΣ είτε θα τον αλλάξει κλιμάκιο. Αποτέλεσμα αυτού, σε πολλές περιπτώσεις θα είναι να λάβουν οι δικαιούχοι λιγότερα χρήματα. Το βασικό σενάριο της κυβέρνησης είναι να μπει ένας «κόφτης» όπου θα γίνεται μικρότερη αύξηση για να μη ξεπεραστούν τα όρια εισαγωγής ή αλλαγής κλίμακας στην ΕΑΣ.
Η ΕΑΣ επιβάλεται στο μικτό ποσό της σύνταξης και έχει 8 κλιμάκια που ξεκινάνε από τα 1400€ με εισφορά 3% και φτάνουν κλιμακωτά ανά 300€ στα 3500€ και πάνω, με εισφορά 14%.
Οι οργανώσεις των συνταξιούχων ζητάνε να καταργηθεί η ΕΑΣ καθώς τους στερεί μεγάλο ποσό από τα εισοδήματά τους. Σε επιστολή τους στον πρωθυπουργό τον Μάιο, ανέφεραν ότι από την επιβολή της εισφοράς μέχρι σήμερα τους έχουν παρακρατήσει 9,5 δισεκατομμύρια ευρώ.
Η λύση που προτείνει το υπουργείο εργασίας με την κ. Κεραμέως είναι επιεικώς απαράδεκτη αφού αντί να καταργήσει τον δυσβάσταχτο ΕΑΣ από τους συνταξιούχους, σχεδιάζει να μειώσει την ‘αύξηση’ που τους έταξε ο πρωθυπουργός, για να προστατέψει τάχα τους συνταξιούχους.
Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι δεν είναι στα σχέδια της κυβέρνησης η κατάργηση της εισφοράς για να ανακουφίσει τους συνταξιούχους και να τους δείξει τον ανάλογο σεβασμό που τους αξίζει, αφού μετά από τόσα χρόνια εργασίας δικαιούνται μία αξιοπρεπή σύνταξη.
Μόνο με έναν τρόπο μπορεί να διασφαλιστεί κάποια ελάχιστη δικαιοσύνη απέναντι στους συνταξιούχους. Η κατάργηση της εισφοράς και όχι οι μεσοβέζικες λύσεις.
Η ΕΑΣ έχει επιβληθεί με τον ν.3986 το 2011 από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τον Γ. Παπανδρέου. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο μπορεί να καταργηθεί από την κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη. Εάν έχει την πολιτική βούληση και την θέληση να το κάνει.
Εκτός και αν δεν μπορεί να το κάνει γιατί έχει επιβληθεί από εξωγενείς παράγοντες καθότι με τα μνημόνια παραδώσαμε την εθνική κυριαρχία σε αλλότριες δυνάμεις, παρά τους διατυμπανισμούς της κυβέρνησης ότι βγήκαμε από αυτά.
Από τη άλλη, η αύξηση των συντάξεων κατά 2,5% μπροστά στην αύξηση του κόστους διαβίωσης, που σε πολλές περιπτώσεις αγγίζει το 50 με 60% είναι αμελητέα. Το 2,5% εξανεμίζεται από την ακρίβεια που μαστίζει την αγορά ακόμη και στα είδη πρώτης ανάγκης. Η αγοραστική δύναμη του Έλληνα πολίτη είναι η δεύτερη χειρότερη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οπότε η αύξηση των 2,5%, αν όχι μικρότερης, ακούγεται σαν αστείο.
Κατά την διάρκεια του εργασιακού βίου ο πολίτης πληρώνει ασφαλιστικές εισφορές για να μπορέσει να συνταξιοδοτηθεί. Ακόμα όμως και όταν βγαίνει στην σύνταξη ο πολίτης, το κράτος του επιβάλλει να πληρώνει εισφορές για να ενισχύσει το ασφαλιστικό σύστημα.
Φόροι επί φόρων και εισφορές επί εισφορών για την ενίσχυση ενός πάντα πτωχού κράτους. Δισεκατομμύρια που δεν γνωρίζουμε που πάνε γιατί ποτέ το κράτος δεν λογοδοτεί στον πολίτη αφού η διαφάνεια και οι κοινωνική ευημερία της πολιτείας, όπως φαίνεται, δεν είναι στην ατζέντα της κυβέρνησης.
Για το συνταξιοδοτικό όλα τα ασφαλιστικά ταμεία πρέπει να ελεγχθούν, να εξυγιανθούν και να λειτουργούν πάντα με ανταποδοτικότητα για την εξασφάλιση της τρίτης ηλικίας. Επιπρόσθετα μπορούν να επενδύουν κερδοφόρα τα κεφάλαιά τους ώστε να μπορούν να αποδίδουν τις καλύτερες παροχές στους συνταξιούχους.
Γιατί η πολιτεία έχει υποχρέωση να αποδίδει σεβασμό και να διασφαλίζει μια αξιοπρεπή διαβίωση στην τρίτη ηλικία.
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΕ