Της Αγγελικής Κάλφα
Σάλο προκάλεσε η είδηση ότι η Υπουργός Τουρισμού και βουλευτής της Ν.Δ. κ. Όλγα Κεφαλογιάννη επέλεξε για τον εξωραϊσμό του γραφείου της δύο περσικά χειροποίητα χαλιά, αξίας 17.980,00€.
Τα χαλιά αγοράστηκαν με απευθείας ανάθεση από την επιχείρηση της κ. Δέσποινας Μοιραράκη, την οποία μάλιστα ακούσαμε να επαίρεται, τόσο για την επιχείρηση που διευθύνει, όσο και για το γεγονός ότι «ντύνει» όλα τα υπουργεία και το Μαξίμου. Η ανακαίνιση – εκτός από τα χαλιά – συμπεριέλαβε και άλλες δαπάνες: 25.000,00€ για έπιπλα και 36.952,00€ για την εκπόνηση εργασιών υλικοτεχνικής υποστήριξης. Παραθέτουμε τα έγγραφα, τα οποία αναρτήθηκαν στη Διαύγεια, όπου ο αναγνώστης μπορεί να μελετήσει λεπτομερώς την περιγραφή των προϊόντων και τις τιμές. Αθροίζοντας τα ποσά (17.980,00€ + 25.000,00€ + 36.952,00€ = 79.932€) βλέπουμε ότι ξοδεύτηκαν σχεδόν 80.000,00€ για τον εξωραϊσμό του χώρου…
Μετά από τις αντιδράσεις αποδοκιμασίας που ξέσπασαν σε τηλεοπτικές εκπομπές και στα κοινωνικά δίκτυα, εκδόθηκε η κάτωθι διευκρινιστική ανακοίνωση: «Το υπουργείο Τουρισμού, ως κατεξοχήν υπουργείο εξωστρέφειας, έχει ως βασική αποστολή την προώθηση της εικόνας της χώρας μας. Στο πλαίσιο αυτό, κρίσιμο μέρος των εργασιών του είναι η υποδοχή προσώπων από όλο τον κόσμο που εκπροσωπούν, μεταξύ άλλων, κράτη και φορείς του νευραλγικού αυτού τομέα για την Ελλάδα. Στο πλαίσιο αυτό, κρίθηκε απαραίτητη η ανανέωση του εξοπλισμού και η αναβάθμιση των υποδομών μας, διαδικασία που είχε καθυστερήσει για περισσότερο από μια δεκαπενταετία. Η ανανέωση αυτή έγινε με απόλυτη διαφάνεια, ακολουθώντας όλες τις προβλεπόμενες νομικές διαδικασίες και σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις για τις δημόσιες συμβάσεις έργων, προμηθειών και υπηρεσιών. Η βελτίωση των χώρων υποδοχής κρίνεται αναγκαία για τη διασφάλιση της άριστης φιλοξενίας και εξυπηρέτησης των επισκεπτών, στο πλαίσιο δράσεων και εργασιών για την προώθηση του ελληνικού τουρισμού, καθώς και για την ανάδειξη της θετικής εικόνας της χώρας μας σε διεθνές επίπεδο».
Να υποθέσουμε ότι τα ακριβοπληρωμένα (από τον δημόσιο κορβανά) ανατολίτικα χαλιά είχαν ταυτόσημη επήρεια και επενέργεια με εκείνα του Aladdin? Ίσως ανέβασαν την υπουργό μας στον μαγικό κόσμο της ουτοπίας, εκεί όπου μπορεί να βαυκαλίζεται με την ιδέα ότι η εικόνα της Ελλάδας είναι ταυτόσημη με την εικόνα του υπουργείου της. Όμορφο είναι, σαν παραμύθι, όμως ας ρίξουμε μια ματιά και στη ρεαλιστική πραγματικότητα…
Αρχικά θα συμφωνήσουμε ότι όλα τα δημόσια κτίρια και όλοι οι δημόσιοι χώροι πρέπει να διατηρούνται σε άριστη κατάσταση. Εν ολίγοις να τους διακρίνει η τάξη, η καθαριότητα και σαφώς η καλαισθησία. Συμφωνούμε ότι θα πρέπει να συντηρούνται και να ανακαινίζονται όποτε κρίνεται αναγκαίο. Εν τούτοις, η ανακοίνωση του Υπουργείου αντί να βάλει τα πράγματα στη θέση τους, μάλλον εγείρει ερωτήματα που θα θέλαμε να απαντηθούν:
Ø Αναδεικνύουμε την Ελλάδα με Περσικά χαλιά; Γιατί;; Χάθηκε η Ελληνική ταπητουργία;;; Ή μήπως ταυτίζεται η έννοια της άριστης φιλοξενίας με την έννοια της χλιδής;;;
Ø Πραγματοποιήθηκε μειοδοτικός διαγωνισμός; (Σαφώς και όχι, εφόσον έγινε απευθείας ανάθεση). Έστω, προηγήθηκε κάποια έρευνα αγοράς ή πήγαμε κατευθείαν – με τα μάτια κλειστά – στην κ. Μοιραράκη;;
Εδώ οφείλουμε να διευκρινίσουμε ότι δεν υπονομεύουμε την κ. Μοιραράκη, επ΄ ουδενί λόγω!!! Απεναντίας, αναγνωρίζουμε στο πρόσωπό της μια επιχειρηματία με κύρος, πέραν τούτου όμως οφείλουμε να επισημάνουμε ότι υπάρχουν αδιαπραγμάτευτοι «όροι» αγοραπωλησίας. Όποιος θέλει χαλιά για το σπίτι του πηγαίνει σε όποιον έμπορο θέλει, βάζει το χέρι στη δική του τσέπη και πληρώνει «τα γούστα του», ακριβά ή φθηνά. Όταν όμως πρόκειται για δημόσιο χρήμα – που είναι ο ιδρώτας και το αίμα του Έλληνα φορολογούμενου – τότε οι δαπάνες πρέπει να καλύπτονται μέσα από συγκεκριμένες διαδικασίες και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί να λειτουργούν με ακεραιότητα, πάντα με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον.
Φυσικά οι αλόγιστες δαπάνες του Υπουργείου Τουρισμού δεν σταμάτησαν στα χαλιά και την πανάκριβη ανακαίνιση. Συνεχίστηκαν με το ταξίδι της κ. Κεφαλογιάννη στην Ιαπωνία.
Είναι γεγονός ότι οι δαπάνες έγιναν καθ’ όλα νόμιμα και είναι δημοσιευμένες στη «Διαύγεια» ώστε να υπάρχει διαφάνεια. Εν τούτοις θα πρέπει να σταθούμε σε ένα άλλο τεράστιο θέμα, στις ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΑΝΑΘΕΣΕΙΣ, οι οποίες συνδέονται με την χαλάρωση των ελέγχων. Στην τελευταία έκθεση ελέγχου του Ελεγκτικού Συνεδρίου (4/2023 – που δημοσιεύθηκε τον περασμένο Νοέμβρη) υπάρχουν επισημάνσεις για την κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος που γίνεται με αναθέσεις χωρίς κριτήρια, χωρίς ανταγωνισμό και δίχως έκπτωση. Επειδή μάλιστα αποφεύγονται οι διαγωνιστικές διαδικασίες για προμήθειες, υπηρεσίες και έργα, συχνά ευνοούνται οι «ημέτεροι» και παρά τις επικρίσεις της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων (Α.Α.ΔΗ.ΣΥ.) και του Ελεγκτικού Συνεδρίου, οι απευθείας αναθέσεις τελικά έχουν πάρει μορφή «επιδημίας»… Τα στοιχεία, όπως προκύπτουν από το Κεντρικό Ηλεκτρονικό Μητρώο Δημοσίων Συμβάσεων (ΚΗΜΔΗΣ), είναι άκρως αποκαλυπτικά. Για το έτος 2023 υπογράφηκαν συνολικά 252.799 συμβάσεις. Εξ’ αυτών οι 184.757 ήταν με απευθείας ανάθεση. Δηλαδή περισσότερες από 7 στις 10 συμβάσεις – ήτοι το 73% – δόθηκαν με απευθείας ανάθεση, ενώ μέχρι και το 2022 το ποσοστό των συμβάσεων με απευθείας ανάθεση δεν ξεπερνούσε το 65%. Υπάρχουν άπειρα παραδείγματα κατασπατάλησης δημοσίου χρήματος, ωστόσο θα αναφερθούμε ενδεικτικά σε 2–3 εξ’ αυτών:
Ø 12.000,00€ δέσμευση πίστωσης για εκδήλωση κοπής Βασιλόπιτας εργαζομένων του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (κ. Μάκης Βορίδης) – 15/1/2020
Ø 19.450,00€ για ένα γραφείο από μαόνι και 3 δερμάτινες πολυθρόνες τύπου Chesterfield, για το γραφείο του Περιφερειάρχη Αττικής κ. Γιώργου Πατούλη – 8/1/2020
Ø 6.000,00€, για συνθέσεις λουλουδιών – για να διακοσμηθεί το γραφείο του κ. Λευτέρη Αυγενάκη – 29/5/2024
Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι το πάρτι με τις αλόγιστες δαπάνες – μέσω απευθείας αναθέσεων – «καλά κρατεί»… ΣΥΜΦΩΝΑ ΒΕΒΑΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΧΥΟΥΣΑ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΜΟ, ΕΝ ΤΟΥΤΟΙΣ ΚΑΤΑ ΠΟΣΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΘΕΩΡΗΣΟΥΜΕ ΗΘΙΚΟ;
Όταν στη χώρα μας -που παραμένει από τις ακριβότερες χώρες της Ευρωζώνης- η ακρίβεια καλπάζει και η αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών συρρικνώνεται διαρκώς, όταν οι ανατιμήσεις στο Χρηματιστήριο Ενέργειας έχουν εκτιναχθεί μαζί με τις τιμές του ρεύματος, όταν οι πολυεθνικές εκμεταλλεύονται την ανυπαρξία ελεγκτικών μηχανισμών και συνεχίζουν ασύστολα την κερδοσκοπία σε βάρος των πολιτών κι όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός ομολογεί δημόσια ότι η ακρίβεια βολεύει την κυβέρνηση (γιατί μέσω του ΦΠΑ και του ΕΦΚ παράγονται κρατικά έσοδα και πρωτογενή πλεονάσματα από την αφαίμαξη των Ελλήνων πολιτών), τότε κατανοούμε ότι η ερώτηση είναι «ρητορική»…
Αν ρίξουμε μια ματιά στην έκθεση απολογισμού του Ταμείου Εγγύησης Καταθέσεων και Επενδύσεων (Τ.Ε.Κ.Ε.) που εκδόθηκε το Μάρτιο του 2024, θα βεβαιωθούμε – με νούμερα πλέον – για το βιοτικό επίπεδο του Έλληνα, ο οποίος καλείται να πληρώνει, ως φορολογούμενος πολίτης, τα πανάκριβα γούστα των (δήθεν) εκπροσώπων του στη βουλή.
Ø Το 70,9% των Ελλήνων έχει αποταμιεύσεις στις ελληνικές τράπεζες από 0 έως 1.000€.
Ø Το 28,3% αφορά καταθέσεις από 1.000 έως 100.000€ (και αυτό βέβαια ανισομερώς, επειδή η πλειονότητα είναι μικρές έως μεσαίες καταθέσεις).
Ø Μόλις το 0,8% των Ελλήνων καταθετών έχει αποταμιεύσεις στις ελληνικές τράπεζες ποσά άνω των 100.000€.
Αιματηρή λιτότητα για τους πολίτες, απ’ τη μια / ο παραλογισμός της κρατικής σπατάλης απ’ την άλλη…
Αν η κυβέρνηση σεβόταν τον πολίτη, δεν θα εργαλειοποιούσε την ακρίβεια. Αντίθετα, θα φρόντιζε να σπάσει τα καρτέλ της αισχροκέρδειας και ασυδοσίας, εξαλείφοντας τις σχέσεις διαπλοκής με πολυεθνικές και θυγατρικές που παραβιάζουν κάθε έννοια νομιμότητας, δίχως να υφίστανται έλεγχο. Δεν θα υπηρετούσε το “life style” των ημετέρων. Αντίθετα, θα φρόντιζε για την ευμάρεια όλης της Πολιτείας, γιατί η ευδαιμονία είναι συλλογικό δικαίωμα.Κραυγαλέα αντίθεση τα λόγια του αείμνηστου Ιωάννη Καποδίστρια: «Εφ´ όσον τα ιδιαίτερα εισοδήματά μου αρκούν διά να ζήσω, αρνούμαι να εγγίσω μέχρι και του οβολού τα δημόσια χρήματα, ενώ ευρισκόμεθα εις το μέσον ερειπίων και ανθρώπων βυθισμένων εις εσχάτην πενίαν»….
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΕ