Του Πέτρου Ιακώβου
Την Πέμπτη 1η Αυγούστου 2024 ο/η Αλγερινός/η πυγμάχος Imane Khelif έλαβε άδεια να συμμετάσχει στην πυγμαχία γυναικών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού και να αντιμετωπίσει την Ιταλίδα πυγμάχο Άντζελα Καρίνι. Ο/η Imane Khelif νίκησε την Ιταλίδα πυγμάχο, αφού αυτή εγκατέλειψε τον αγώνα μόλις 58 δευτερόλεπτα μετά την έναρξή του.
Ο/η Αλγερινός/η πυγμάχος Imane Khelif είχε αποκλειστεί, από τη Διεθνή Ομοσπονδία Πυγμαχίας, να συμμετάσχει το 2023 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Πυγμαχίας που έγινε στο Νέο Δελχί της Ινδίας, επειδή είχε θεωρηθεί βιολογικά άνδρας, καθόσον έχει αυξημένες τιμές τεστοστερόνης.
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού 2024 όμως, πήρε την άδεια από την Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων, να αγωνιστεί στους γυναικείους αγώνες πυγμαχίας.
Η Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων σχετικά με το θέμα έκανε την εξής δήλωση: «όλοι οι αθλητές που συμμετέχουν στο τουρνουά πυγμαχίας των Ολυμπιακών Αγώνων Παρίσι 2024 συμμορφώνονται με τους κανονισμούς επιλεξιμότητας και συμμετοχής του αγώνα, καθώς και με όλους τους ισχύοντες ιατρικούς κανονισμούς που ορίζονται από τη Μονάδα Πυγμαχίας Paris 2024 (PBU). Όπως και στους προηγούμενους Ολυμπιακούς αγώνες πυγμαχίας, το φύλο και η ηλικία των αθλητών βασίζονται στο διαβατήριό τους.»
Εκτός του/της Αλγερινού/ης, υπήρξε και μία ακόμη ανάλογη περίπτωση του/της Ταϊβάνου/ης πυγμάχου Lin Yu-ting, ο/η οποίος/α έλαβε μέρος στην πυγμαχία γυναικών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού την Παρασκευή 2 Αυγούστου 2024.
Το άκρως παράδοξο γεγονός που συνέβη στην πυγμαχία των γυναικών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού 2024 προκάλεσε παγκόσμιο αθλητικό σκάνδαλο.
Το πώς το αφήγημα της «woke» ατζέντας κατόρθωσε να χειραγωγήσει και να επιβληθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι 2024, ανατρέποντας όλα όσα η πλειοψηφία των ανθρώπων θεωρεί αυτονόητα και προφανή, είναι κάτι που δύσκολα μπορεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους, καθώς όπως φαίνεται ο εκφυλισμός και ο κατήφορος, που έχουν επιβάλλει στους ανθρώπους διάφορα σκοτεινά κέντρα, δεν φαίνεται να έχουν κάποιο πάτο.
Το γεγονός αυτό μπορεί να χαρακτηριστεί ως μια τεράστια ύβρη, τόσο στην φυσιολογία του ανθρώπου, όσο και στο θεσμό των Ολυμπιακών αγώνων που θεωρείται ότι είναι η κορωνίδα των παγκόσμιων αθλητικών διοργανώσεων.
Αυτή η νεοταξική ατζέντα της αντί – λογικής, έχει φέρει τα πάνω κάτω στον αθλητισμό προκαλώντας τεράστιο άδικο, καθώς έχει κατασκευάσει με την αντινόησή της κάτι εικονικό, το οποίο θέλει να το επιβάλει ως υπαρκτό και ορθό.
Πόσο δίκαιο και πόση ισότητα μπορεί να υπάρχει σε αθλητικά γεγονότα, στα οποία γεμάτοι τεστοστερόνη μυώδεις άρρενες να συμμετέχουν σε αγώνες συναγωνιζόμενοι θήλες, τις οποίες θέτουν την υγεία τους σε μεγάλους κινδύνους;
Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το γεγονός της τεράστιας προσπάθειας της προετοιμασίας που απαιτείται, στους συνεπείς αθλητές, για να μπορέσουν να πετύχουν τις διακρίσεις που ονειρεύονται σε όλη τους την ζωή, σε μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις όπως είναι οι Ολυμπιακοί αγώνες και παρόλα αυτά να μη μπορέσουν να φτάσουν στο στόχο και τον σκοπό τους, εξαιτίας της αδικίας και της ανισότητας των όρων που τους προκάλεσαν οι «κανονισμοί επιλεξιμότητας» και οι «ιατρικοί κανονισμοί» που αποδέχεται η Επιτροπή των Ολυμπιακών Αγώνων.
Είναι η ώρα που η πορεία της κατάπτωσης που έχει πάρει ο άνθρωπος επειδή έφυγε από την αυτογνωσία και την μεσότητά του, πρέπει να αντιστραφεί και ο άνθρωπος να αφήσει πίσω του τον ατομικισμό του, τα πάθη του, τις υπερβολές, τον φθόνο, την έπαρση, τις μικρότητες, τις επιρροές από δοξασίες και όλα όσα τον οδηγούν στην απώλεια της νόησης και της οντολογικής του θέσης.
Είναι η ώρα που άνθρωπος μπορεί να εναρμονιστεί με τον εαυτό του και το περιβάλλον του και να σταματήσει οτιδήποτε είναι απέναντι στην φυσιολογία του, για να θυμηθεί και να γνωρίσει την προέλευσή του, το σχέδιο στο οποίο εντάσσεται και τον προορισμό του.
Είναι η ώρα που οι Ολυμπιακοί αγώνες πρέπει να ξαναγίνουν Ολύμπιοι αγώνες, στους οποίους οι άνθρωποι να προάγουν τις ατομικές ικανότητές τους, τις νοητικές και σωματικές δεξιότητές τους και να λειτουργήσουν συλλογικά και ομόνοα για το συμφέρον, την προάσπιση, την υπεράσπιση και τον συντονισμό της πολιτείας τους, η οποία πρέπει να λειτουργεί με αξίες, αρχές και πολιτειακούς νόμους δημιουργώντας πολίτες, οι οποίοι θα δημιουργούν πολιτισμό.
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΕ