Του Ιάκωβου Λεωνίδη
Στις 10 Ιανουαρίου 2025 δημοσιεύτηκε η απόφαση C58927 του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της ΕΕ – EUIPO (European Union Intellectual Property Office) για την ακύρωση του σήματος “Turkaegean”.
Η υφυπουργός Ανάπτυξης ‘Αννα Μάνη – Παπαδημητρίου σε ανάρτησή της αναφέρθηκε στην απόφαση ως δικαίωση της Ελλάδας.
Έκανε λόγο για τις συντονισμένες ενέργειες του υπουργείου Ανάπτυξης με τον εποπτευόμενο φορέα, Οργανισμό Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας (ΟΒΙ) και εντατική προετοιμασία από την ελληνική πλευρά για να δικαιωθούν οι Ελληνικές θέσεις με την συγκεκριμένη απόφαση.
Αναφέρθηκε επίσης στην πρωτοβουλία του Άδωνι Γεωργιάδη, ως υπουργού Ανάπτυξης τον Φεβρουάριο του 2023, να προχωρήσει άμεσα στην αίτηση ακύρωσης.
Και κατέληξε: «Η ακύρωση από το ευρωπαϊκό γραφείο του “Turkaegean” δεν είναι απλώς μια νομική νίκη· αποδεικνύει έμπρακτα ότι η Ελλάδα, υπό τη διακυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, στέκεται δυναμικά στην ευρωπαϊκή και διεθνή σκηνή και αποτελεί δικαίωση των ελληνικών θέσεων».
Για άλλη μία φορά η χώρα μας τρέχει πίσω από τις εξελίξεις καθώς η ιστορία αυτή ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 2021, όταν ο Οργανισμός Τουριστικής Προβολής και Ανάπτυξης Τουρκίας (TGA) έθεσε προς κατοχύρωση στο Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ε.Ε. το εμπορικό σήμα ‘’Turkaegean’’για την διαφημιστική της καμπάνια.
Από την κυβέρνηση Μητσοτάκη τον Δεκέμβριο του 2021 δεν υπήρξε η παραμικρή αντίδραση για την κατοχύρωση του σήματος από την Τουρκική πλευρά. Σε έγγραφο που αναρτήθηκε στην EUTM, την ευρωπαϊκή υπηρεσία για την κατοχύρωση εμπορικών σημάτων, ο όρος “Turkaegean” έχει γίνει αποδεκτός από τις 15 Δεκεμβρίου του 2021 και θα παραμείνει σε ισχύ έως την 16η Ιουλίου 2031.
Για ποιόν λόγο η κυβέρνηση δεν προέβει σε κινήσεις για να σταματήσει τον Τουρκικό παραλογισμό στην γέννησή του; Γιατί να δώσει χώρο στην Τουρκία να χρησιμοποιήσει έναν ανυπόστατο όρο για τις παγκόσμιες διαφημιστικές της καμπάνιες, κατοχυρώνοντάς τον στην παγκόσμια συνείδηση ως ορθό;
Μόλις τον Φεβρουάριο του 2023, μετά από 14 μήνες, κινήθηκαν διαδικασίες από τον κοιμώμενο μέχρι τότε ‘πατριώτη’ Άδωνι Γεωργιάδη για την προετοιμασία του αιτήματος ακύρωσης. Και φτάσαμε στον Ιανουάριο του 2025, τρία χρόνια μετά για να βγει απόφαση ακύρωσης που ισχύει μόνο στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Στον υπόλοιπο κόσμο, η Τουρκία θα χρησιμοποιεί τον όρο ώσπου να χαραχθεί στην συλλογική μνήμη του πλανήτη και θα ανοίξει τον δρόμο στην Τουρκία για υλοποίηση των υπόλοιπων διεκδικήσεών της (γαλάζια πατρίδα, αποστρατικοποίηση, νησιά κλπ).
Να σημειωθεί ότι η Τουρκία έχει περιθώριο 2 μηνών για να υποβάλει ένσταση και άλλους τέσσερις μήνες για έγγραφη αιτιολόγηση κατά της απόφασης, το οποίο σίγουρα θα πράξει η Τουρκική πλευρά, οπότε την υλοποίηση της απόφασης θα την δούμε στο απώτερο μέλλον.
Παρόλα αυτά η κυβέρνηση Μητσοτάκη πανηγυρίζει και κομπάζει ότι έχει δυναμική παρουσία στην Ευρωπαϊκή και παγκόσμια σκηνή, διεκδικώντας τα αυτονόητα δίκαια του Έθνους μας, αφού πρώτα τα έχει παραχωρήσει αμαχητί. Πράγματι έχει δυναμική παρουσία σε σκηνή, όχι όμως στην Ευρωπαϊκή ή στην παγκόσμια, αλλά σε θεατρική που με την βοήθεια των ΜΜΕ την μετατρέπουν και την παρουσιάζουν σε πολιτική διακυβέρνηση του Έθνους μας.
Κυβέρνηση η οποία θα είχε προτεραιότητα τα δίκαια του Έθνους θα απευθυνόταν στον ΟΗΕ για την άμεση λύση του θέματος αλλά και για την αλλαγή των ονομάτων όλων των Ελληνικών περιοχών και πόλεων που βρίσκονται υπό τουρκική κατοχή.
Στον ΟΗΕ υπάρχει συνθήκη υπογεγραμμένη από όλα τα μέλη, όπου κανείς δεν μπορεί να αλλάξει τοπωνύμιο σε περιοχή καθότι προστατεύεται σαν παγκόσμια κληρονομιά. Στην περίπτωση της Τουρκίας όμως που έχει αλλάξει ονόματα σε χιλιάδες περιοχές και πόλεις, το Ελληνικό κράτος αδρανεί και δεν πράττει τα απαιτούμενα για τα Δίκαια του Έθνους.
Οι γείτονες μας παρουσιάζουν σαν προτουρκικό πολιτισμό όλες τις αρχαιότητες που βρίσκονται στα κατειλημμένα εδάφη μας, σαν να μη γνωρίζουν ότι βρίσκονται σε Ελληνικά εδάφη και ότι και να βρουν είναι δημιούργημα του Ελλάνιου Πολιτισμού.
Η Τουρκία έχει υπογράψει τις συνθήκες του ΟΗΕ για να μπορεί να υπάρχει σαν κράτος καθώς είναι ιδιωτική εταιρεία με ΑΦΜ, δηλωμένη στην WASHINGTON, D.C. Άρα με μία προσφυγή στον ΟΗΕ από την χώρα μας, τα θέματα αυτά θα είχαν διευθετηθεί, ειδάλλως ο ΟΗΕ θα αυτοακυρωνόταν και δεν θα είχε λόγο ύπαρξης.
Για να συμβούν όμως αυτά χρειάζεται διοίκηση που να ασκεί εξωτερική πολιτική με γνώμονα τα Δίκαια του Έθνους. Να έχει το σθένος να έρθει σε σύγκρουση με τα όποια συμφέροντα σταματάνε την ανέλιξη του Ελλάνιου γένους και να διεκδικήσει τα δικά μας και τα Δίκαιά μας σε παγκόσμιο επίπεδο.
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΕ