Της Καλλιόπης Αλτιντασιώτη
Όσο και αν θέλουμε να αφήσουμε πίσω το όχι και τόσο μακρινό παρελθόν και να ξεχάσουμε την εποχή της πανδημίας και των lockdown, η covid-19 είναι εδώ για να μας το θυμίζει φέρνοντας στην επικαιρότητα λέξεις, όπως «κρούσματα», «διασωληνώσεις», «ιικό φορτίο», που επιθυμούμε να σβήσουμε από τις μνήμες μας.
Πρόσφατα, ο Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας μέσα από έκθεσή του παρουσίασε τον αριθμό ασθενών, διασωληνώσεων, εισαγωγών αλλά και θανάτων εξαιτίας της λοίμωξης covid-19 για την εβδομάδα 14-20 Οκτωβρίου. Ωστόσο η γενική εικόνα δεν είναι ανησυχητική καθώς οι δείκτες παρουσιάζουν πτωτική πορεία και οι αριθμοί δεν αγγίζουν σε καμία περίπτωση εκείνους του εγκλεισμού.
Αν και η πτωτική τάση της συγκεκριμένης λοίμωξης μπορεί να καθησυχάζει μερικούς, παρ’ όλα αυτά η ύπαρξη θανάτων – 19 στο σύνολο για την εν λόγω εβδομάδα – σε μια περίοδο του φθινοπώρου στην οποία ο χειμώνας δεν έχει μπει για τα καλά, κάνει αρκετούς να διερωτώνται την επιμονή και παρουσία μιας λοίμωξης ύστερα από την μεγάλη εμβολιαστική κάλυψη του πληθυσμού της χώρας.
Οι απαντήσεις στην ερώτηση αυτή ποικίλουν, αλλά καμία δεν είναι επαρκής καθώς η στάση που υιοθετείται από διεθνείς και εγχώριους οργανισμούς υγείας και πολλές φορές επιβάλλεται στα κοινωνικά σύνολα είναι αυτής της θεραπείας και όχι της ίασης.
Αν ψάξει κανείς την αρχαιοελληνική σημασία των λέξεων «θεραπεία» και «ίαση», θα αντιληφθεί αμέσως πως οι έννοιες είναι αυτές που πάντα καθορίζουν τον τρόπο με τον οποίο μια κοινωνία αποφασίζει, λειτουργεί και προχωρά μέσα στο ρου της ιστορίας.
Η έννοια της λέξης «θεραπεία» σημαίνει «υπηρεσία» και όπου «θεραπεύω» σημαίνει «υπηρετώ», «περιποιούμαι», εξού και το «νοσοκομείο» = κομώ (περιποιούμαι) την νόσο. Στην περίπτωση όμως της «ίασης», η έννοια της συγκεκριμένης λέξης είναι αυτή που αναδεικνύει την ίδια την υγεία που είναι το θεμέλιο της ευημερίας ενός ανθρώπινου συνόλου. Η «ίαση» η οποία προέρχεται από το «ιαίνω» που σημαίνει «αναζωπυρώνω», «αναζωογονώ», «γιατρεύω», δηλαδή «επανορθώνω», αναφέρεται στην πλήρη αποκατάσταση της υγείας και όχι στη περιποίηση μιας νόσου με στόχο αυτή να χτυπά και να ξαναχτυπά και εμείς να την υπηρετούμε κυριολεκτικά ως σκλάβοι αυτής αλλά και κάθε φαρμακοβιομηχανίας που αντί να αναζωπυρώσει την έννοια της ζωής μέσω της επαναφοράς της υγείας, να βουτά τις κοινωνίες μες στα φάρμακα και στο φαρμάκι.
Η αποκατάσταση των εννοιών κρίνεται απολύτως αναγκαία στις μέρες μας, καθώς μέσα από αυτές θα αλλάξει ο τρόπος που βλέπουμε τον κόσμο μας, επιλέγοντας να επαναφέρουμε την αλήθεια αντί να περιποιούμαστε το ψέμα που μας πουλάει ένα μέσο ενημέρωσης, να αποκαταστήσουμε το δίκαιο αντί να υπηρετούμε το άδικο μέσα από απάνθρωπους νόμους και πρωτίστως να χρησιμοποιούμε τους αριθμούς για να δίνουμε ρυθμό στο άπειρο της ζωής μας και όχι στο αδιέξοδο του θανάτου, αναδεικνύοντας το μεγαλείο της υγείας που είναι η ίδια η ελευθερία.
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΕ