Του Πέτρου Ιακώβου
Το απόγευμα της Πέμπτης 21 Νοεμβρίου 2024, ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης έδωσε συνέντευξη στην δημοσιογράφο Έλενα Λάσκαρη, στο πλαίσιο της εκδήλωσης που διοργάνωσαν στο Ζάππειο Μέγαρο, το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών παρουσία του υπουργού Κωνσταντίνου Χατζηδάκη και η ΑΑΔΕ παρουσία του διοικητή της Γεώργιου Πιτσιλή, για τον εκσυγχρονισμό της φορολογικής διοίκησης και της εξυπηρέτησης του πολίτη με τίτλο «ΣΥΓΧΡΟΝΑ – ΔΙΚΑΙΑ – ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ».
Θα σταθούμε στην δήλωση που έκανε ο κ. Μητσοτάκης, λέγοντας ότι: «Τα πρόσθετα έσοδα ήρθαν από την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και την αύξηση της οικονομικής δραστηριότητας. Αυτή είναι επιτυχία της φορολογικής μας πολιτικής».
Την δήλωση αυτή του κ. Μητσοτάκη την διαψεύδει με έκθεσή του, ο διεθνής οργανισμός ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης) με έδρα το Παρίσι, στον οποίο η χώρα μας είναι ιδρυτικό μέλος από τις 27 Σεπτεμβρίου 1961 και σήμερα ο οργανισμός αυτός έχει συνολικά 38 μέλη.
Βλέποντας τον πίνακα με τα συνολικά φορολογικά έσοδα ως ποσοστό επι τοις % του ΑΕΠ στις χώρες του ΟΑΣΑ, τον οποίο λάβαμε από την επίσημη σελίδα του ΟΟΣΑ,, ακριβώς την ημέρα της συνέντευξης του πρωθυπουργού (21 Νοεμβρίου 2024) και τον οποίο παρουσιάζουμε στην παρακάτω φωτογραφία, διαπιστώνουμε ότι ο κ. Μητσοτάκης προσπάθησε να δημιουργήσει ψευδή εικόνα της πραγματικότητας για την πραγματική πολιτική της φορολογίας στην χώρα μας.
Από τον παραπάνω πίνακα διαπιστώνουμε ότι η χώρα μας στα συνολικά φορολογικά έσοδα ως ποσοστό επι τοις % του ΑΕΠ, βρίσκεται στην όγδοη θέση για το 2022 (με ποσοστό 41,2%) και στην δέκατη θέση για το 2023 (με ποσοστό 39,8%), πολύ πιο πάνω από τους αντίστοιχους μέσους όρους, (34% για το 2022 και 33,9% για το 2023), των 38 χωρών του ΟΟΣΑ και σχεδόν υπερδιπλάσια των αντίστοιχων ποσοστών φορολογίας της Τουρκίας, (20,9% για το 2022 και 23,5% για το 2023).
Αυτό σημαίνει ότι οι πολίτες της χώρας μας, πλήρωσαν 89,63 δισεκατομμύρια ευρώ σε φόρους το 2023, ενώ το 2022 είχαν πληρώσει 85,2 δισεκατομμύρια ευρώ, (όπως φαίνεται στην σελίδα 104 της έκθεσης του ΟΟΣΑ).
Μετά από όλα αυτά τα επίσημα αποδεικτικά στοιχεία του ΟΟΣΑ που είδαμε, αναλογιζόμαστε την υποκρισία του τίτλου «ΣΥΓΧΡΟΝΑ – ΔΙΚΑΙΑ – ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ», που έδωσαν στην εκδήλωση του Μεγάρου του Ζαππείου, το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών και η ΑΑΔΕ.
Τέτοια άγρια φορολόγηση των πολιτών όχι μόνο δεν είναι σύγχρονη, αλλά πραγματικά παραπέμπει σε φεουδαρχικά καθεστώτα δουλοπαροικίας του μεσαίωνα. Όχι μόνο δεν έχει ίχνος περιεχόμενου δικαίου, αλλά παράγει τεράστιο άδικο στους Έλληνες πολίτες, καθιστώντας τους σύγχρονους σκλάβους.
Είδαμε λοιπόν ένα πρωθυπουργό, ένα υπουργό της κυβέρνησης και έναν διοικητή της εταιρείας χωρίς νομική προσωπικότητα, σε μία θεατρική παράσταση που ξεδιάντροπα, κοροϊδεύει και προσβάλει τους Έλληνες πολίτες, θεωρώντας τους ότι είναι χαμηλής νοημοσύνης.
Μελετώντας την φορολογική πολιτική της χώρας μας, ανακαλύπτουμε χιλιάδες άδικους φόρους.
Υπερβολικούς μέχρι παραλογισμού φόρους, που εισπράττονται στα τελωνεία. Φόροι που φτάνουν το 100% για τα εισαγόμενα αυτοκίνητα, φόροι στα ενδύματα εισαγωγής, φόροι σε όλα τα εξαρτήματα, σε όλα τα προϊόντα.
Εξοντωτικοί φόροι στις επιχειρήσεις, ακόμη και πάνω από την κερδοφορία τους!
Φόροι μεταβίβασης ακινήτων, φόροι συμβολαίων, φόροι εισοδήματος, φόροι, φόροι, φόροι…!
Μα που πάνε όλα αυτά τα χρήματα των φόρων;
Οι πολίτες πρέπει να γνωρίζουν, ανά πάσα στιγμή, πόσα χρήματα μαζεύονται κάθε χρόνο, από την φορολογική πολιτική και τι ακριβώς πληρώνεται με αυτά τα χρήματα.
Γιατί λοιπόν οι πολίτες αυτής της χώρας δεν έχουν ιδέα για το που πάνε οι φόροι που πληρώνουν;
Ποια είναι αυτή η μαύρη τρύπα που ρουφάει τα έσοδα από τους φόρους και εξαφανίζει τα ίχνη τους;
Σε μια πραγματική πολιτεία, σε μια πολιτεία η οποία σέβεται τους πολίτες της και εμπνέει τον αμοιβαίο σεβασμό αυτούς, οι φόροι έχουν μόνο συγκεκριμένο, ανταποδοτικό, σκοπό και στόχο και εξυπηρετούν τα «θέλω» και τις ανάγκες των πολιτών.
Ο κάθε φόρος έχει μία πολιτική γραμμή και μία συγκεκριμένη σκοπιμότητα.
Είναι συλλογικός και αφορά όλους τους πολίτες, χωρίς καμία εξαίρεση, είτε είναι φόρος στο Δήμο, είτε σε κοινωνικά σύνολα ατόμων, είτε στην Επικράτεια.
Κάθε φόρος είναι για να μαζευτούν χρήματα, τα οποία πρέπει να καλύψουν τις ανάγκες ενός συγκεκριμένου έργου, που έχει στην ακρίβεια και διεξοδικά μελετηθεί, τόσο στο κόστος του, το οποίο πρέπει να είναι συγκεκριμένο και προϋπολογισμένο, όσο και στο χρόνο υλοποίησης και παράδοσής του.
Όσον αφορά την φορολογική πολιτική στην χώρα μας, εδώ και εκατοντάδες χρόνια υπάρχουν πολλές σέκτες και ομάδες ανθρώπων που απολαμβάνουν το αφορολόγητο, κάτι που παράγει τεράστιο άδικο στον πυρήνα της Ελληνικής κοινωνίας!
Η χώρα χρειάζεται μία κυβέρνηση που να ασκήσει δίκαιη φορολογική πολιτική, η οποία να είναι ανταποδοτική, να είναι κατά της φορολογικής πολυνομίας, να προωθεί σε ανάπτυξη όλους τους παραγωγικούς κλάδους, να διαμορφώνει και να δίνει την μέγιστη ποιότητα στην ζωή των πολιτών της.
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΕ