Του Ιάκωβου Λεωνίδη
Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έδωσε συνέντευξη στην εφημερίδα «Τα Χωριάτικα» και τη δημοσιογράφο Φωτεινή Γάλλου. Το βασικό θέμα φυσικά ήταν η ζωή στο χωριό και η επιστροφή των νέων σε αυτό. Με αφορμή τις εξαγγελίες της κ. Ζαχαράκη για οικονομικά κίνητρα επιστροφής σε κάποια χωριά του Έβρου η δημοσιογράφος ρώτησε αν είναι μέσα στα πλάνα της κυβέρνησης η αποκέντρωση και η προσέλκυση των νέων πίσω στο χωριό.
Ο πρωθυπουργός απάντησε: «Πράγματι, τα κίνητρα τα οποία ανακοινώσαμε για τον βόρειο Έβρο, δηλαδή μία πρόσθετη οικονομική υποστήριξη σε κάποιον ο οποίος θα πάρει την απόφαση να εγκατασταθεί στα συγκεκριμένα χωριά των Δήμων που καλύπτονται από το πρόγραμμα, τα βλέπω και ως ένα πιλοτικό πρόγραμμα για να δούμε αν πραγματικά αυτό το οποίο χρειάζεται σήμερα κάποιος νέος για να ζήσει σε ένα χωριό της ελληνικής περιφέρειας είναι μια πρόσθετη οικονομική ενίσχυση ή αν τελικά το πρόβλημα είναι πιο σύνθετο».
Για το θέμα της επαγγελματικής αποκατάστασης στο χωριό έκανε αναφορά για ενασχόληση με τον πρωτογενή τομέα, για εργασία εξ’ αποστάσεως ή για εργασία σε κάποια κοντινή πόλη και ανέφερε ότι «υπάρχουν όρια στο τι μπορεί να κάνει το κράτος από πάνω προς το κάτω. Πρέπει να γίνονται πράγματα και από κάτω προς τα πάνω».
Και συνεχίζοντας ανέφερε: «Μετά πρέπει να δούμε τα άλλα ζητήματα, ειδικά για τα πιο απομονωμένα χωριά. Όσον αφορά στα σχολεία, γενικά είμαστε καλυμμένοι, καθώς ένας από τους λόγους που έχουμε πάρα πολλούς δασκάλους και καθηγητές είναι ακριβώς γιατί πρέπει να καλύψουμε κάθε γωνιά της πατρίδας μας. Πρόσβαση σε υγεία, ο κοντινότερος γιατρός στο κοντινότερο Κέντρο Υγείας».
Εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι ο πρωθυπουργός αλλά και τα υπόλοιπα στελέχη της κυβέρνησης ή δεν έχουν καμία επαφή με την τραγική κατάσταση που βιώνουν οι πολίτες στις πόλεις και στα χωριά ή ψεύδονται ανερυθρίαστα για να ακούγονται εύηχα στους ψηφοφόρους τους.
Χρόνια τώρα όλες οι κυβερνήσεις κάθε κομματικής παράταξης έχουν ισοπεδώσει την αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή οδηγώντας, τους ήδη απασχολούμενους στον πρωτογενή τομέα στο χείλος της καταστροφής. Οι παλαιότερα κερδοφόρες συνεταιριστικές μονάδες, βιοτεχνίες και βιομηχανίες μεταποίησης των αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων αποδεκατίστηκαν και αποτελούν παρελθόν, εξαναγκάζοντας τους κατοίκους της υπαίθρου σε εσωτερική ή εξωτερική μετανάστευση για να επιβιώσουν.
Αλλά δεν σταμάτησαν εκεί. Με το πρόγραμμα Καλλικράτης έκλεισαν τα σχολεία σε πολλά χωριά και τα παιδιά πρέπει να μετακινούνται σε άλλο χωριό για να πάνε σχολείο. Ιδανικές συνθήκες για να προσελκύσεις νέους ανθρώπους στα χωριά!
Όσο για την υγεία φρόντισαν να κλείσουν ή να υποστελεχώσουν τα νοσοκομεία στα πρώτα χρόνια της κρίσης, με μπροστάρη τον σημερινό για δεύτερη φορά, υπουργό υγείας Άδωνι Γεωργιάδη.
Όλα αυτά, σαφώς και είναι γνωστά στον κ. Μητσοτάκη καθώς είναι αποτέλεσμα των πολιτικών επιλογών αλλά και των πολιτικών προσώπων όλων των τελευταίων κυβερνήσεων συμπεριλαμβανομένης και της σημερινής κυβέρνησης. Παρόλα αυτά παρουσιάζει το μαύρο άσπρο για να υποστηρίξει το αφήγημά του.
Έχοντας ερημώσει την Ελληνική ύπαιθρο βλέπουμε ότι το 36% του συνολικού πληθυσμού της χώρας ζει πλέον στην Αττική, το 17% στην Κεντρική Μακεδονία, το 7% στην Θεσσαλία και το 6% στην Κρήτη. Στις πιο αραιοκατοικημένες περιοχές της χώρας, όπως το Βόρειο και Νότιο Αιγαίο, ο πληθυσμός είναι πολύ μικρότερος, ανέρχεται στο 2% και 3% αντίστοιχα. Στο Κεντρικό Τομέα Αθηνών ζούνε 10.881 άτομα ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο, ενώ στην Ευρυτανία μόλις 10.
Βλέπουμε πόσο επιτακτική είναι η αποκέντρωση από τα μεγάλα αστικά κέντρα. Τα οικονομικά κίνητρα της κ. Ζαχαράκη είναι έως 10.000 ευρώ σε δύο ισόποσες δόσεις για δύο χρόνια για χωριά κάτω των 500 κατοίκων. Τα χρήματα αυτά δεν καλύπτουν ούτε τα πάγια έξοδα για να ζήσει μία οικογένεια στο χωριό ειδικά στον Έβρο και γενικότερα στην βόρεια Ελλάδα.
Καταλήγουμε λοιπόν στο συμπέρασμα ότι η πενιχρή επιδοματική πολιτική δεν είναι σε θέση να αντιστρέψει την σημερινή εικόνα της εγκατάλειψης της Ελληνικής υπαίθρου. Πρέπει να γίνουν επενδύσεις στον τομέα της εκπαίδευσης, στα νοσοκομεία αλλά και στις υποδομές των οικισμών για να διαβιώνει ο πολίτης με αξιοπρέπεια.
Να αναδιοργανωθεί ο πρωτογενής τομέας, να ανασυσταθούν οι μεταποιητικές μονάδες και να δοθούν ουσιαστικά κίνητρα στους νέους ώστε σε συνδυασμό με την ποιότητα ζωής που θα τους παρέχεται να επιστρέψουν στα χωριά.
Και τέλος, να υπάρχει επαφή με την κοινωνία και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Πολίτες στην καθημερινότητά τους. Με βαρύγδουπα λόγια δεν έγινε ποτέ καμία αλλαγή. Οι πράξεις καθορίζουν την ανέλιξή μας σε προσωπικό επίπεδο αλλά και σε κοινωνικό. Ο ενεργός Πολίτης που θα πράττει και θα αποφασίζει για το μέλλον του θα κάνει την αλλαγή και το Ελλάνιο έθνος θα παράγει και πάλι πολιτισμό.
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΕ