Του Παρασκευά Αρσενίου
Πρόσφατα η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων παραδέχτηκε την χαμηλή προσέλευση των νέων μας στις Στρατιωτικές Παραγωγικές Σχολές όπου η συνολική κάλυψη των θέσεων μειώθηκε σε σχέση με το 2020 από περίπου 99% σε 64%. Ειδικότερα για την Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων (ΣΣΕ) το ποσοστό από 100% περιορίστηκε στο 34%.
Σοβαρότερο είναι το γεγονός που αφορά την “ραχοκοκαλιά” του στρατεύματός μας, το σώμα των μονίμων υπαξιωματικών μας, όπου ενώ ο μέσος όρος των εισηγμένων στην Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών (ΣΜΥ) κατά τα έτη 2019-2023 ανερχόταν στους 170, το 2024 ορκίστηκαν μόνο 93 νέοι, δηλαδή βλέπουμε μείωση της τάξης του 54%.
Επιπλέον έχουμε μεταξύ των ετών 2020-2024 κατά μέσο όρο παραιτήσεις σπουδαστών από όλες τις στρατιωτικές σχολές σε ποσοστό 13%. Ειδικότερα για το 2024 παραιτήθηκε το 1/3 από την ΣΜΥ και περί το 1/4 από την ΣΣΕ.
Βλέπουμε λοιπόν μια συρρίκνωση που έρχεται να προστεθεί στην συρρίκνωση στους τομείς παιδείας και υγείας. Κλείνουν σχολεία και περιορίζεται ο αριθμός των δασκάλων.
Παραιτούνται γιατροί από τα νοσοκομεία μας τα οποία ολοένα και περισσότερο λειτουργούν υποστελεχωμένα σε ιατρικό και σε νοσηλευτικό προσωπικό.
Βασικές δομές της χώρας αποψιλώνονται και αναρωτιέται εύλογα κάποιος πού πηγαίνουμε!
Ο υπουργός εθνικής αμύνης βλέπει τον κίνδυνο της υποστελέχωσης, την επακόλουθη αδυναμία υποστήριξης των σύγχρονων οπλικών συστημάτων και την κατά την γνώμη του ποιοτική υποβάθμιση των ενόπλων δυνάμεών μας.
Η κυβέρνηση πιστεύει ότι αυξάνοντας τις αποδοχές των σπουδαστών των Στρατιωτικών Παραγωγικών Σχολών θα προσελκύσει τους νέους μας σε αυτές. Αυτό είναι που θέλουν οι νέοι μας;
Με τον νόμο 5110/2024[i] η κυβέρνηση προβλέπει ότι θα “διορθώσει” την κατάσταση, όμως ο νόμος δεν προβλέπει ίσες ευκαιρίες και για τους υπαξιωματικούς μας, αυτούς που εκτελούν, που χειρίζονται προηγμένο εξοπλισμό, που είναι εγγύτερα στον νέο που έρχεται να υπηρετήσει την πατρίδα του.
Ήδη η κυβέρνηση προσανατολίζεται να χρησιμοποιήσει αλλοδαπούς για να στελεχώσει την αστυνομία. Μήπως έχει κατά νουν να κάνει το ίδιο και με τις ένοπλες δυνάμεις μας; Τα μέχρι τώρα δείγματα γραφής της εύλογα παραπέμπουν και σε τέτοιες “λύσεις”.
Η ασφάλεια μαζί με την υγεία και την παιδεία είναι πρωταρχικής σημασίας συνθήκη διαβίωσης και ανέλιξης για εμάς τους ανθρώπους και αυτοί που υπηρετούν στους τομείς αυτούς είναι άξιοι να τύχουν της καταλληλότερης προετοιμασίας και φροντίδας. Κατάλληλη σίτιση, στέγαση, εκπαίδευση των οπλιτών, οικονομική αμοιβή και επίλυση κάθε προβλήματος των υπαξιωματικών και αξιωματικών η μέριμνα για το οποίο θα μπορούσε να τους αποσπά από τα καθήκοντά τους. Η φυσική τους κλίση προς το λειτούργημά τους πρέπει να είναι ο μόνος, ο μοναδικός λόγος προσέλκυσής τους σε αυτό.
Ο Έλλην οπλίτης, ο υπαξιωματικός και ο αξιωματικός είναι ανάγκη να τυγχάνει αναγνώρισης και τιμής από την πολιτεία και να είναι υπερήφανος για την θέση και το έργο του.
Η εθνική άμυνα νοείται να είναι απολύτως εθνική και αυτοί που την υπηρετούν να ασχολούνται αποκλειστικά με το αντικείμενό τους, την προστασία, την ασφάλεια του Έλληνα πολίτη και την ελευθερία της Πατρίδας καθώς και την εξασφάλιση της ιδιαιτερότητας του Έθνους μας και της Ελληνικότητας.
Οι ένοπλες δυνάμεις μας πρέπει να είναι δυνατές και σεβαστές από εχθρούς και φίλους. Αντίθετα βλέπουμε να αποδυναμώνονται. Οι κυβερνήσεις που φέρουν την ευθύνη γι’αυτό είναι καιρός να παραχωρήσουν την θέση τους σε νέες δυνάμεις έτοιμες να αναλάβουν την ευθύνη και την τιμή να οδηγήσουν την χώρα να ανακτήσει την δύναμή της, την αξιοπρέπειά της, τον σεβασμό προς όλους καθώς και τον ρόλο που προώρισται να εκτελέσει.