Της Καλλιόπης Αλτιντασιώτη
Γνωμοδότηση της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου σχετικά με τους πλειστηριασμούς φέρνει έντονο προβληματισμό στους νομικούς κύκλους της χώρας, η οποία αναφέρει πως θα παρέχεται η δυνατότητα επίδοσης της κατασχετήριας έκθεσης προς τον ίδιο τον οφειλέτη μόνο την πρώτη ημέρα. Σε περίπτωση απουσίας του ίδιου, η επίδοση της έκθεσης αυτής την επόμενη ημέρα, θα θυροκολλείται ή θα επιδίδεται στον σύνοικο.
Η συγκεκριμένη γνωμοδότηση είναι βούτυρο στο ψωμί των funds και των τραπεζών διότι αυτή διευκολύνει τους εκατοντάδες εκκρεμείς πλειστηριασμούς, ανοίγοντας τους ασκούς του Αιόλου καθώς η διαδικασία της κατάσχεσης πλέον μπορεί να προχωρήσει ακόμα και εν αγνοία του ίδιου του οφειλέτη, έρχοντας μάλιστα η ίδια η γνωμοδότηση σε αντίθεση με νομολογία η οποία απαιτούσε την παράδοση της έκθεσης μόνο στον οφειλέτη και επίσης πέραν της πρώτης ημέρας εφόσον ο ίδιος απουσιάζει την ημέρα αυτή.
Δικαιοσύνη δύο ταχυτήτων, με τις ταχύτητες αυτές να προκαλούν ένα μόνιμο άδικο στην κοινωνία και τις νομολογίες να παρερμηνεύουν την αλήθεια ενός λόγου που γεννά δίκαιους νόμους μέσα από τις έννοιες των λέξεών του.
Η δικαιοσύνη της χώρας αυτής πότε επισπεύδει διαδικασίες (όπως στην προκειμένη περίπτωση) και πότε τις καθυστερεί (βλέπε σκάνδαλο Siemens). Οι δε νομολογίες (μερικές ως φαινομενικά δίκαιες μιας και δεν πετάνε τον οφειλέτη από το σπίτι του από την πρώτη κιόλας μέρα) μέσα από άλογες και ακατανόητες ερμηνείες νόμων, εφαρμόζουν στο τέλος το άδικο αυτό σε μια κοινωνία που την έχουν μάθει να θεωρεί τα ακατανόητα φυσιολογικά και τα κατανοητά ανύπαρκτα και αυτό γιατί το ίδιο το δίκαιο το έχουν «πλειστηριάσει».
Πλέον το δίκαιο αυτό, το ίδιο δηλαδή το «σπίτι» του πολίτη μέσα στο οποίο κατοικεί η δύναμη της αλήθειας του που φωτίζει το δρόμο της ευδαιμονικής ελευθερίας του, έχει πουληθεί και δεν υπάρχει, με τον ίδιο τον πολίτη να τον έχουν πετάξει έξω από το «σπίτι» του αυτό, που δεν είναι άλλο από ένα κράτος δικαίου, στο οποίο ο λόγος των νόμων του ουσιαστικά εφαρμόζει την κραταιότητα μιας λογικής και κατανοητής αλήθειας για την ίδια την ελευθερία της ευδαιμονίας του.
Η δικαιοσύνη της χώρας αυτής με τις ακατανόητες και άλογες ταχύτητές της, τροφοδοτεί νομολογίες οι οποίες αντί να του επιδίδουν καθημερινά την προστασία της οικίας του, τελικά του παραδίδουν την κατάσχεση αυτής. Έτσι, ο ψεύτικος λόγος των νόμων αυτών αλλοιώνει και την ίδια την έννοια της δικαιοσύνης για να προβάλλεται πάντα ένα ακατανόητο δίκαιο και να περνιέται και ως φυσιολογικό. Συνεπακόλουθα, τα δικαστήρια γνωμοδοτούν, δίνουν δηλαδή γνώμες αντί να νέμουν την γνώση της ερμηνείας του αληθινού λόγου, ο οποίος μέσα από τις λέξεις που συνθέτουν τους νόμους του θα μεταφέρει το δίκαιο σε κάθε γωνιά της πολιτείας, ως κάτι απόλυτα κατανοητό και αντιληπτό στους ίδιους τους πολίτες της για να μπορέσουν και οι ίδιοι μετέπειτα να το επικοινωνήσουν μέσα από κάθε τους ιδέα και πράξη.
Σύμφωνα με τον Κρατύλο του Πλάτωνα, η δικαιοσύνη αποδίδεται ως το «δικαίου συνέσει», την κατανόηση και αντίληψη δηλαδή του δικαίου, το οποίο όμως για να κατανοηθεί θα πρέπει οι νόμοι του να εφαρμόζουν το λόγο της αλήθειας του που δίνει δύναμη στην ιδιότητα του ανθρώπου, η οποία και είναι αυτή του πολίτη. Μέσα από αυτή του την ιδιότητα κατανοεί το δίκαιο και αντιλαμβάνεται και τη θέση του μέσα σε αυτό, κάτι το οποίο δεν συμβαίνει στις μέρες μας μιας και ο θεσμός της δικαιοσύνης νομολογεί εναντίον του δικαίου, δηλαδή του ίδιου της του εαυτού.
Έτσι λοιπόν, για να σταματήσει αυτή η κατρακύλα της ανομίας, της αδικίας και της ακατανοησίας, πρέπει η δικαιοσύνη να κατανοήσει τον εαυτό της, το δίκαιό της, να αναγνωρίσει δηλαδή το ίδιο το γνώθι σ’ εαυτόν και να απαγορεύσει οποιοδήποτε ξεπούλημα αυτού. Η διαδικασία αυτής της κατανόησης έχει ήδη αποτυπωθεί σε σελίδες που αναλύουν τη σημασία του δικαίου, της εφαρμογής του αλλά και της διασφάλισής του μέσα από ένα σύστημα αξιών το οποίο θα δημιουργεί νόμους που θα εδραιώνουν το δίκαιο σε μια πολιτεία για να είναι σε θέση ο άνθρωπος να αντιληφθεί τη δύναμη της ιδιότητας του πολίτη, να προστατεύσει το «σπίτι» του και να κατανοήσει τον δημιουργικό εαυτό του μέσα στον οποίο καθρεφτίζεται το ίδιο το δίκαιο.
Στις σελίδες αυτές αναλύονται οι έννοιες του αξιακού αυτού συστήματος πάνω στο οποίο οι νόμοι, η δικαιοσύνη και το δίκαιο διασφαλίζονται, αναδεικνύοντας τον αθάνατο λόγο που γέννησε το δίκαιο και δημιούργησε τον άνθρωπο με αυτό. Οι αναλύσεις αυτές συνιστούν αναλύσεις κατανόησης του ίδιου του δικαίου, για να αναγνωρίσει ο άνθρωπος τον στόχο και το σκοπό της ύπαρξής του, προστατεύοντάς την από άδικους πλειστηριασμούς και ανήθικους νόμους που την ξεπουλούν και την ευτελίζουν. Στον σύνδεσμο που ακολουθεί βρίσκονται οι σελίδες που επαναφέρουν την ισότητα της δικαιοσύνης στους λόγους των νόμων προβάλλοντας την ανδρεία μιας αλήθειας που θα ενθυμήσει σε όλους εμάς πως το δίκαιο είμαστε εμείς: 33 Πρωτόκολλα συν 2 Νόμοι.
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΕ