Του Πέτρου Ιακώβου
Την Δευτέρα 3 Μαρτίου 2025 η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία (Eurostat), η οποία είναι υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δημοσίευσε στην επίσημη ηλεκτρονική της σελίδα, τα στατιστικά στοιχεία που αφορούν το ποσοστό % του πληθωρισμού στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) και το ποσοστό % του Δείκτη Τιμών του Καταναλωτή στην Ευρωζώνη.
Ο πληθωρισμός στην χώρα μας για το μήνα Φεβρουάριο του 2025, διαμορφώθηκε στο 3%, που είναι μεγαλύτερος κατά 25% από το μέσο όρο του πληθωρισμού των χωρών της ευρωζώνης, ο οποίος είναι 2,4%.
Ο Δείκτης Τιμών του Καταναλωτή (ΔΤΚ) στην χώρα μας είναι +0,5%.
Θα εξηγήσουμε, χρησιμοποιώντας απλά παραδείγματα, τι ακριβώς δείχνουν οι τιμές αυτές του ποσοστού του πληθωρισμού και του ΔΤΚ.
Το ποσοστό του πληθωρισμού για το μήνα Φεβρουάριο στην τιμή του 3% στην χώρα μας, σημαίνει ότι ο φετινός Φεβρουάριος είναι ακριβότερος από τον περσινό, δηλαδή οι τιμές των προϊόντων που αγοράζουμε φέτος είναι υψηλότερες από τις τιμές που τα αγοράζαμε πέρυσι. Επίσης στον φετινό Φεβρουάριο τα προϊόντα στην χώρα μας κοστίζουνε πολύ περισσότερο από ότι κοστίζουν σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης. Πιο συγκεκριμένα ισχύουν τα εξής:
α) εάν πέρυσι, τον Φεβρουάριο του 2024 αγοράζαμε κάποια συγκεκριμένη ποσότητα προϊόντων στην τιμή των 100 ευρώ, φέτος τον Φεβρουάριο του 2025, αγοράσαμε την ίδια ποσότητα, των ίδιων προϊόντων, ακριβότερα κατά 3 ευρώ, δηλαδή τα αγοράζουμε στη τιμή των 103 ευρώ.
β) εάν φέτος, τον Φεβρουάριο του 2025, οι πολίτες των χωρών της Ευρώπης αγόρασαν μία ποσότητα κάποιων συγκεκριμένων προϊόντων σε αξία 100 ευρώ, οι πολίτες της χώρας μας, αγοράσαν την ίδια ποσότητα, των ίδιων προϊόντων, δίνοντας 25 ευρώ περισσότερα από αυτά που έδωσαν οι ευρωπαίοι πολίτες της ευρωζώνης, δηλαδή πλήρωσαν 125 ευρώ!
Το ποσοστό του ΔΤΚ, στο +0,5% σημαίνει ότι η διακύμανση του τιμάριθμου στην χώρα μας είναι σχετικά μικρή, γεγονός που επιβεβαιώνει ότι τα προϊόντα που αγοράζουμε είναι σταθεροποιημένα στις υψηλές τιμές της ακρίβειας, οι οποίες συνεχίζουν ακόμη να μεγαλώνουν με αργότερο ρυθμό απ’ ότι στην ευρωζώνη, χωρίς να υπάρχει κάποια τάση να αποκλιμακωθούν και να αρχίσουν να μειώνονται.
Ο πληθωρισμός και ο τιμάριθμος είναι το αρρωστημένο αποτέλεσμα της άθλιας νομισματικής πολιτικής που ασκούν οι κεντρικές τράπεζες, με στόχο να κρατούν τις χώρες πάντα χρεωμένες και τους πολίτες σε συνεχή οικονομική καταστολή.
Στη χώρα μας οι κομματικές κυβερνήσεις, σε αγαστή συνεργασία με τις εκάστοτε αντιπολιτεύσεις, έχουν ψηφίσει νόμους υπέρ της Τράπεζας της Ελλάδος, δίνοντας της τη δυνατότητα, να χαράσσει την νομισματική πολιτική, και επιπλέον να έχει το αποκλειστικό προνόμιο να εκδίδει, με εντελώς αυθαίρετο τρόπο και όπως αυτή επιθυμεί, τραπεζικά γραμμάτια, τα οποία κυκλοφορούν ως νόμιμο χρήμα σε όλη την επικράτεια, σύμφωνα με το άρθρο 2 του καταστατικού της.
Ο καταστροφικός αυτός συνδυασμός των προνομίων που έδωσαν όλα τα κόμματα του ελληνικού κοινοβουλίου, στην ιδιωτική αυτή τράπεζα, διαχρονικά έχει φθείρει και στρεβλώσει την οικονομία της χώρας μας, κρατώντας την χειροπόδαρα δεμένη, σε τέτοιο βαθμό που να μη μπορεί ποτέ να ορθοποδήσει.
Ας δούμε με ποιο τρόπο δημιουργείται το χρήμα σήμερα, ποιο είναι το πραγματικό του αντίκρισμα και τι επιπτώσεις έχει στις ζωές μας.
Η αξία του χρήματος σήμερα, δεν βασίζεται σε κάποιο υλικό αντίκρισμα, (όπως χρυσός ή ασήμι, ή άλλα σπάνια μέταλλα και γαίες κ.τ.λ.), αλλά στην εμπιστοσύνη του κοινού.
Οι ιδιοκτήτες των κεντρικών τραπεζών συμφώνησαν με τους κυβερνώντες των χωρών ότι τα έγχρωμα χαρτάκια που τυπώνουν ως νόμισμα, να έχουν την υποτιθέμενη αξία που αναγράφουν, με την εγγύηση όμως του δημοσίου, δηλαδή των πολιτών του κράτους.
Αν όμως το χρήμα είχε υλικό αντίκρισμα, τότε αυτό θα σήμαινε ότι η κεντρική τράπεζα του κράτους, δεν θα μπορούσε να τυπώνει χρήμα με αυθαίρετο τρόπο.
Το γεγονός αυτό θα είχε ως συνέπεια να τερματιστεί ο πληθωρισμός και όλες οι παράμετροί του και έτσι το κράτος και οι τράπεζες δεν θα μπορούσαν να δημιουργούν απεριόριστο χρέος, κάτι που συμβαίνει σήμερα κατά κόρον, αφού δεν θα χρειαζόταν να δανειστεί το χρήμα που χρειάζεται για τις συναλλαγές, που του πωλούν οι τράπεζες, ενώ δεν έχουν το απαραίτητο υλικό αντίκρισμα.
Οι τράπεζες δημιουργούν χρήμα από το μηδέν, μέσω του δανεισμού με την νομοθετική κάλυψη των κυβερνήσεων που τους δίνουν αυτό το εξωφρενικό προνόμιο.
Έτσι αυτή η δόλια μηχανή δημιουργίας χρέους, δεν είναι απλώς ένα οικονομικό εργαλείο, αλλά είναι ένας μηχανισμός υποδούλωσης, που διασφαλίζει ότι οι πολίτες, οι επιχειρήσεις των και ολόκληρες οι χώρες, δεν θα είναι ποτέ πραγματικά ελεύθερα!
Το να δανείζει μία τράπεζα χρήματα, χωρίς υλικό αντίκρισμα, είναι σαν να γεννάει χρήματα στο λογαριασμό του δανειζόμενου από το τίποτα, καθώς ο δανειζόμενος θα χρωστάει όχι μόνο το ποσό του δανείου, αλλά επιπλέον και τον τόκο που συνοδεύει το ποσό που δανείστηκε. Έτσι το χρέος πλέον θα είναι μεγαλύτερο από το χρήμα που κυκλοφόρησε η τράπεζα, με αποτέλεσμα ο δανειζόμενος πρέπει να δανειστεί ξανά και ξανά στο διηνεκές, χωρίς ποτέ αυτό να τελειώνει!
Αποτέλεσμα αυτής της τραπεζικής μηχανορραφίας είναι, οι άνθρωποι να εργάζονται διαρκώς, όχι για την εξέλιξη και την ευημερία τους, αλλά για να ξεπληρώσουν το χρέος, που δεν τελειώνει ποτέ.
Αυτός ο παραλογισμός πρέπει επιτέλους να σταματήσει και το οικονομικό σύστημα πρέπει να μεταρρυθμιστεί σε σύστημα, το οποίο θα πρέπει μόνο να υπηρετεί τους ανθρώπους και όχι να τους εξοντώνει κρατώντας τους αλυσοδεμένους στο χρέος.
Το χρήμα που τυπώνουν σήμερα οι τράπεζες, δεν αποτελεί προϊόν πρωτογενούς παραγωγής, που δίνεται κατευθείαν από την φύση, (γεωργία, αλιεία, κτηνοτροφία, κ.α.), ούτε προϊόν μεταποίησης της δευτερογενούς παραγωγής, είναι ένας κοπανιστός αέρας με μπόλικο καθόλου!
Το χρήμα είναι ένα προϊόν διευκόλυνσης των συναλλαγών μας και όχι ένας μηχανισμός παραγωγής σκλάβων χρέους.
Τίθενται όμως πολλά καίρια ερωτήματα, όπως:
– Για ποιο λόγο το κράτος μας, να δίνει το δικαίωμα σε έναν ιδιώτη να δημιουργεί χρήμα το οποίο μας το δανείζει, και δεν το φτιάχνει μόνο του;
– Είναι τελικά το κράτος δικό μας ή ανήκει σε αλλότριες δυνάμεις υποδούλωσης των ανθρώπων;
– Υπήρξε ποτέ Δημοκρατία (δύναμη του Δήμου), στην χώρα μας;
– Υπήρξε ποτέ ελευθερία;
Η απάντηση σε όλα αυτά τα ερωτήματα είναι:
Φυσικά και όχι! Ζούμε μία ψευδαίσθηση η οποία πρέπει να λάβει τέλος!
Ήρθε η ώρα που όλοι πρέπει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας στην μεγάλη μάχη του τέλους της οικονομικής σκλαβιάς και της επαναφοράς της Δημοκρατίας. Οι συγκυρίες είναι ευνοϊκές και δεν επιτρέπουν καμία αναβλητικότητα και αδράνεια.
Η ένωση μας στους τοπικούς οργανισμούς του πολιτικού φορέα του Έθνους «Ελλήνων Συνέλευσις» είναι μονόδρομος.
Όλες οι απαραίτητες πλατφόρμες έχουν στηθεί από την Ελλήνων Συνέλευσις, ο πλούτος είναι άφθονος και τον έχει εγκαθιδρύσει εκεί για εμάς όλους, ο πρόεδρος του φορέα, κ. Αρτέμης Σώρρας, ο άνθρωπος που φυλακίστηκε άδικα για όλους εμάς, που κυνηγήθηκε ανελέητα από το κομματικό καθεστώς και όλα τα σκοτεινά παρακλάδια του.
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΕ