Του Σταύρου Αναστασιάδη
Σε ανακοίνωσή της η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων ζητά να ανοίξει η συζήτηση για το θέμα της καταβολής του 13ου και 14ου μισθού οι οποίοι είχαν παγώσει από το 2010 ως προσωρινό μέτρο (με πρόφαση τότε την οικονομική κρίση) αλλά πλέον έχει καταλήξει σε μια πάγια κατάσταση.
Τονίζουν ότι η καταβολή των δώρων είναι συνταγματικό δικαίωμα και υποχρέωση φύση και θέση αφού οι εισφορές από τους μισθωτούς και συνταξιούχους έχουν καταβληθεί και δεν δικαιολογείται η άρνηση επαναφοράς τους. Πηγαίνοντάς το και ένα βήμα παραπάνω αφήνουν αιχμές κατά της κυβέρνησης για την στάση της να μην απαντά επίσημα αλλά και να μην παρευρίσκεται σε καμία συνάντηση που έχει γίνει μέχρι σήμερα με τα κόμματα της αντιπολίτευσης και την ΑΔΕΔΥ, σημειώνοντας ότι αυτή η αδιάλλακτη συμπεριφορά στις εισηγήσεις της αποτελεί μέγιστη απαξίωση στον θεσμό της δικαιοσύνης.
Τέλος από τα πυρά της Ένωσης δικαστών και Εισαγγελέων δεν γλίτωσε ούτε ο Διοικητής της ΤΤΕ κ.Στουρνάρας τον οποίο κατέκριναν που σε πρόσφατες δηλώσεις του εν πολλοίς είπε ότι η επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού θα στερήσει χρήματα από τους φτωχούς αφού την ίδια ώρα τα πλεονάσματα από το 2024 δείχνουν ότι κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε να ισχύει.
Δηλαδή τα χρήματα που θα δοθούν για την επαναφορά των δώρων, θα στερηθούν από κάπου αλλού, αλλά αντιθέτως ότι η συνέχιση του μέτρου, όχι απλώς δεν θα βοηθήσει στην καταπολέμηση της φτώχειας όπως ευαγγελίζεται ο κ.Στουρνάρας αλλά θα συνεχίσει την φτωχοποίηση σε ακόμα μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού.
Όπως αναφέρει η σχετική ανακοίνωση:
«Το επιχείρημα της έλλειψης δημοσιονομικού χώρου εύκολα αποδομείται από τα επίσημα στοιχεία της Eurostat που παρουσιάζουν αύξηση του πραγματικού κατά κεφαλήν ΑΕΠ στην Ελλάδα κατά 7,7% την τετραετία που μας πέρασε, ποσοστό υπερδιπλάσιο του μέσου όρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης που ήταν 3,3% και τριπλάσιο της Ευρωζώνης (2,3%)», αναφέρει η ανακοίνωση που κάνει λόγο για «κυβερνητική επιλογή και όχι αδυναμία».
Υπάρχουν τριών ειδών ψέματα όπως αναφέρει ο πρόεδρος του πολιτικού φορέα Ελλήνων Συνέλευσις κ. Αρτέμης Σώρρας.
Είναι κοινώς αποδεκτό ότι είναι αναγκαία η επιστροφή του 13ου και 14ου μισθού, άρα είναι προφανές ότι δεν υπάρχουν δικαιολογίες για την μη έναρξη της καταβολής τους. Η ανάπτυξη της οικονομίας στηρίζεται στην αγοραστική δύναμη η οποία στραγγαλίζεται από την μία, με τέτοια μέτρα και από την άλλη με τη ακρίβεια που εν πολλοίς επηρεάζεται από την λιτότητα στους μισθούς και στις συντάξεις.
Ενώ πρέπει να σημειώσουμε ότι η δικαιοσύνη ακόμη και τώρα έχει τον τρόπο να πράξει αντί να βγάζει ανακοινώσεις με παχιά λόγια. Όπως έκανε άλλωστε για τα δικά της αναδρομικά και τις περικοπές.
Τα ερωτήματα τα οποία προκύπτουν είναι τα εξής:
Γιατί οι άρχοντες της δικαιοσύνης βγάζουν φωνή τώρα και γιατί «αλακάρτ»; Μήπως παίζουν με την νοημοσύνη των πολιτών σε ένα επικοινωνιακό τρικ;
Γιατί στα μάτια κάθε εχέφρων ανθρώπου μοιάζει με μια απεγνωσμένη προσπάθεια να κερδίσουν συμπάθεια ως θεσμός, τώρα που έχει χαθεί το όποιο λαϊκό έρεισμα είχε απομείνει, μετά την υπόθεση και κυρίως την συγκάλυψη στο έγκλημα των Τεμπών, που για πολλοστή φορά εκτεθήκαμε ως χώρα διεθνώς για το ανύπαρκτο κράτος δικαίου;
Αλήθεια γιατί θυμήθηκαν τώρα να μιλήσουν για υποχρεώσεις της κυβέρνησης, την οποία πρώτα οι ίδιοι φρόντισαν με την απουσία τους, όταν ψηφίζονταν τα άρθρα περί βουλευτικής ασυλίας και ευθύνης υπουργών να είναι νομικά ανέγγιχτοι μαζί με όλη την υπόλοιπη Βουλή;
Γιατί τα βάζουν τώρα με τον Πρόεδρο της ΤΤΕ; Όταν αποκτούσε την υπερεξουσία να μην ελέγχεται από το κράτος και παράλληλα να χαράζει την οικονομική πολιτική της χώρας, πού ήταν η δικαιοσύνη;
Πώς τολμούν να μιλάνε τώρα για αντισυνταγματικότητα; Τι έπραξαν εδώ και χρόνια που έχουν ψηφιστεί τρία μνημόνια στα οποία έγινε αποδεκτό ένα παράνομο χρέος χωρίς λογιστικό έλεγχο και παράλληλα παραχωρούσαν εθνική κυριαρχία;
Πόσο υποκριτικό είναι να μιλούν σήμερα για απαξίωση του θεσμού της δικαιοσύνης, αυτοί που δεν έβγαλαν κιχ όταν ψηφίστηκε το ΄΄φάντασμα΄΄ της ΑΑΔΕ, που χειρίζεται χωρίς έλεγχο τα έσοδα της χώρας ως αποικιοκρατικό όργανο;
Πώς είναι δυνατόν να βγαίνουν τώρα και να ανεβάζουν τους τόνους και να διαψεύδουν ΤΤΕ και κυβέρνηση για την οικονομία της χώρας; Όταν με μειοδοσία ξεπουλούσαν την χώρα (ΔΕΗ, ΟΣΕ, νερό, λιμάνια, αεροδρόμια, αρχαιολογικούς χώρους, ορυκτό πλούτο), πού ακριβώς ήταν; Υπήρξε κάποιο συμφέρον στην οικονομία της χώρας από όλες αυτές οι κινήσεις;
Γιατί η δικαιοσύνη η οποία δίκασε και τελικά αθώωσε 3 φορές τον κ. Αρτέμη Σώρρα, για την υπόθεση ύπαρξης και κατάθεσης των 600 δισεκατομμυρίων, επέτρεψε στην διοίκηση της χώρας να επιφέρει στην χώρα μας οικονομικό μαρασμό μέσω των μνημονίων; Αξίζει να σημειώσουμε ότι τα 600 δις του κ.Σώρρα έχουν επικυρωθεί με δικαστικές αποφασεις, είναι πλέον περιουσιακό στοιχείο όλων των Ελλήνων και εντάσσονται κάθε χρόνο στους προϋπολογισμούς της τελευταίας 10ετίας. Η δικαιοσύνη γνωρίζει για αυτά, αλλά τηρεί απόλυτη σιγή.
Μια δικαιοσύνη που μέσα στην παρακμή του κράτους θέλει να δείξει ότι μπορεί να σηκώσει ανάστημα και ότι είναι παρούσα, πρέπει να έχει φροντίσει πάνω από όλα να γνωρίζει ότι το δίκαιο έχει απολυτότητα και δεν μπορεί να λειτουργεί στο 5 στο 10 ή ακόμα και στο 99%. Πρέπει να λειτουργεί στο 100% αν θέλει να λέγεται δικαιοσύνη αλλιώς ξαναγεννάει μνήμες άλλων σκοτεινών εποχών που δίκαζε τον Κολοκοτρώνη και τον Πλαπούτα και αργότερα τον Τερτσέτη και τον Πολυζωίδη.
Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι ένα έθνος που βασίζεται σε ένα σαθρό πολιτικό σύστημα και μια συνένοχη δικαιοσύνη δεν μπορεί να «πάει μακριά», για αυτό η Ελλήνων Συνέλευσις έχοντας ως γνώμονα Αξίες και Αρχές που θεμελιώνουν τον ανθρωποκεντρισμό έχει δημιουργήσει την λεωφόρο που θα επαναφέρει την εξουσία πίσω στον πολίτη, θα αποκαταστήσει την ίδια την λογική και το Δίκαιο, θα διασφαλίσει με άρμα την συλλογικότητα την αρμόνια ως ένα σώμα μεταξύ κράτους – πολιτών, εγκαθιδρύοντας την πραγματική Δημοκρατία που θα εξασφαλίζει ότι η χώρα θα πλέει πάντα πραγματικά ελεύθερη, ανεξάρτητη και κυρίαρχη.
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΕ