Του Πέτρου Ιακώβου
Την Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2025, ο Μάικλ Ρούμπιν (Michael Rubin), πρώην αξιωματούχος του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ (U.S. Department of Defence) και νυν ειδικός ανώτερος συνεργάτης, για θέματα Μέσης Ανατολής, Τουρκίας και Διπλωματίας στο Αμερικανικό Επιχειρηματικό Ινστιτούτο (American Enterprise Institute), σε γεωπολιτικό του άρθρο (Op-ed) που έγραψε, αναφέρθηκε στην επικίνδυνη εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης της χώρας μας, έναντι της Τουρκίας.
Συγκεκριμένα έκανε λόγο για το ότι εάν συνεχιστεί η πολιτική της συνεχούς υποχωρητικότητας και του κατευνασμού της ελληνικής κυβέρνησης, έναντι της επιθετικότητας της Τουρκίας, τότε η πολιτική αυτή, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι διεθνείς δυνάμεις δείχνουν αδιαφορία και περιφρόνηση στα ελληνικά συμφέροντα και τα δίκαια, μπορεί να οδηγήσει στο να χάσει η χώρα μας το μισό Αιγαίο.
Επίσης προειδοποίησε ότι η κυβέρνηση της χώρα μας, πρέπει να παύσει να συμπεριφέρεται υποτακτικά, απέναντι στις Τουρκικές διεκδικήσεις και να αντισταθεί με αποφασιστικότητα και καθαρή στρατηγική, προκειμένου να προστατεύσει τα εθνικά της συμφέροντα και να δυναμώσει την θέση της, η οποία έχει ήδη αποδυναμωθεί.
Μας προβληματίζει έντονα το γεγονός, ότι ο Αμερικανός γεωπολιτικός αναλυτής, κατέγραψε την αλήθεια για την λανθασμένη εξωτερική πολιτική, η οποία μπορεί να οδηγήσει στον εθνικό κίνδυνο απώλειας του μισού Αιγαίου Πελάγους. Εκτός εάν αυτά που έγραψε στο γεωπολιτικό του άρθρο, τα έγραψε για να μας προετοιμάσει για κάτι που πρόκειται να συμβεί σύντομα…
Πάντως είναι γεγονός ότι κανείς από την κυβέρνηση, κανένα απ’ όλα τα κόμματα που βρίσκονται στο ελληνικό κοινοβούλιο και κανένα από τα πληρωμένα ΜΜΕ της χώρας, δεν έχει ενημερώσει τους Έλληνες πολίτες, γι’ αυτόν τον τεράστιο εθνικό κίνδυνο.
Ο λόγος που συμβαίνει αυτό, ίσως έχει να κάνει με το ότι υπάρχει κάποια κρυφή συνεννόηση μεταξύ τους…
Είναι γεγονός ότι η χώρα μας ποτέ δεν είχε κάποια κυβέρνηση που να είχε εξωτερική πολιτική, η οποία να είναι σε θέση να διασφαλίσει τα δίκαια μας.
Αντίθετα όλο το κομματικό καθεστώς της χώρας σύσσωμο και διαχρονικά έπραττε ανθελληνικά. Πώς αλλιώς να εξηγηθεί το γεγονός ότι κάθε κυβέρνηση, για πολλές δεκαετίες, αντιδρά με ήπιο, αναβλητικό και υποτακτικό τρόπο στις επιθετικές κινήσεις της Τουρκίας, είτε αυτές αφορούν τις αμφισβητήσεις της Ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο, είτε την αμφισβήτηση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων σε διάφορες περιοχές, όπως, για παράδειγμα, στη θάλασσα της νότιας Κύπρου, ή κοντά στο Καστελόριζο, κ.α..
Αυτή η υποχωρητικότητα φάνηκε και στη συνάντηση των ηγετών των δύο χωρών, του Μητσοτάκη και του Ερντογάν, στο περιθώριο της 79ης Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ που πραγματοποιήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2024 στη Νέα Υόρκη, όπου οι υπουργοί Εξωτερικών τους, ανέλαβαν την ευθύνη να εξετάσουν τις συνθήκες για την έναρξη συνομιλιών, σχετικά με τον καθορισμό της υφαλοκρηπίδας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, που σχετίζονται, εκτός όλων των άλλων και με τα αποθέματα φυσικού αερίου και τα συστήματα υποδομής της ηλεκτρικής ενέργειας.
Η έλλειψη σαφήνειας και συντονισμού στην εξωτερική πολιτική της χώρας μας έναντι της Τουρκίας, καθώς και η συνεχής εστίαση της ελληνικής κυβέρνησης, στη διατήρηση της δήθεν «ευημερίας» των σχέσεων με την Άγκυρα, υποβαθμίζει σε επικίνδυνο βαθμό την Γεωπολιτική θέση της Ελλάδας, ενώ ευνοεί την τουρκική κυβέρνηση, η οποία έχει αποθρασυνθεί και μιλάει συνεχώς για «Γαλάζια Πατρίδα» .
Καμία Ελληνική κυβέρνηση δεν έχει αντισταθεί σθεναρά στις Τουρκικές αξιώσεις, τόσο σε διπλωματικό επίπεδο, όσο και σε επαρκή ενίσχυση των αμυντικών δυνατοτήτων της χώρας μας, για να αποτρέψει την στρατηγική επέκταση της Τουρκίας στην περιοχή.
Η απροθυμία των κομματικών κυβερνήσεων, να επενδύσουν σημαντικά στον τομέα της άμυνας και της στρατηγικής αποτροπής, έχουν καταστήσει την χώρα μας ευάλωτη, στις τουρκικές βλέψεις και ορέξεις, γεγονός που συνηγορεί στην παράδοση εθνικής κυριαρχίας.
Η χώρα μας έχει καταντήσει να μην την υπολογίζει κανείς, ούτε ακόμη και οι φαινομενικά σύμμαχοί μας, με μία κυβέρνηση που κρατά τέτοια μετριοπαθή και ανύπαρκτη στάση εξωτερικής πολιτικής, απέναντι στα εθνικά μας συμφέροντα.
Χαρακτηριστικό αυτής της στάσης είναι η συνεχής απουσία του πρωθυπουργού της χώρας, από όλες τις πρόσφατες διεθνείς διασκέψεις, όπως στην 61η Διάσκεψη του Μονάχου για την Ασφάλεια στις 14 Φεβρουαρίου 2025, στην οποία μίλησε και ο Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Τζέι Ντι Βανς ή στην άτυπη Σύνοδο Κορυφής που πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι, στις 17 Φεβρουαρίου 2025.
Τέτοια και άλλα πολλά συμβαίνουν συνεχώς στην χώρα μας, από κάθε κυβέρνηση και από κάθε κοινοβούλιο που υπήρξε στην Ελληνική Βουλή.
Είναι επιβεβαιωμένο ότι η Ελλάδα, δεν είχε ποτέ κυβέρνηση, αλλά ούτε καμία αντιπολίτευση, που πέρα από ανούσιες αερολογίες να έπραξε κάτι υπέρ των συμφερόντων και των δικαίων μας.
Με μία τόση συσσωρευμένη κομματική ακυβερνησία κινδυνεύουμε να χάσουμε την μισή χώρα μας και αυτό συμβαίνει με την ανοχή όλων μας!
Πώς μπορούν οι αλλογενείς που διοικούν αυτή την ιερή χώρα τα τελευταία 192 χρόνια, να ασκήσουν εξωτερική πολιτική, όταν δεν γνωρίζουν ούτε ποια είναι η ιστορία της, ούτε ποιοι είναι οι Έλληνες αυτόχθονες ιθαγενείς, ούτε ποια είναι όλα τα κληρονομικά δικαιώματά τους, ούτε και ποιοι είναι οι Έλληνες πολίτες;
Αυτή η άθλια υπάρχουσα πολιτική κατάσταση των πραγμάτων στην χώρα μας ήρθε ο δίκαιος καιρός να ανατραπεί τάχιστα και αυτό εξελίσσεται με ορμή και θα συμβεί!
Η εξωτερική πολιτική της χώρας είναι αυστηρή, γιατί είναι απόλυτη, γιατί είναι αληθινή, γιατί αυτή είναι θέση της ίδιας της Ελληνικότητας και των δικαιωμάτων της, της ίδιας της πραγματικότητας και της αλήθειας.
Είναι αυτή η οποία θωρακίζει και ασφαλίζει όλα τα δίκαια και τα δικαιώματα της Ελληνικότητας.
Ποιος άλλος εκτός από την «Ελλήνων Συνέλευσις», μπορεί να έχει την τέλεια επίγνωση, για το πώς πρέπει να κυβερνηθεί η χώρα μας;
Η «Ελλήνων Συνέλευσις» έχει αποδείξει ότι διαθέτει την βούληση, διαθέτει τα χρηματικά κεφάλαια, διαθέτει τα αψεγάδιαστα και άμεμπτα στελέχη και έναν πρόεδρο που κατέχει την απόλυτη γνώση του παγκόσμιου γίγνεσθαι και της γεωπολιτικής. Κατά συνέπεια μπορεί να διοικήσει την χώρα μας, ασκώντας την ιδανική εξωτερική πολιτική που διασφαλίζει την ακεραιότητά της, αλλά επίσης μπορεί να διασφαλίσει το δίκαιο και την αφθονία για όλους τους ανθρώπους σε ολόκληρο τον πλανήτη.
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΕ