Της Καλλιόπης Αλτιντασιώτη
Ακόμα ένα περιστατικό σχολικού εκφοβισμού έρχεται να προστεθεί στη λίστα με τις βίαιες συμπεριφορές ανηλίκων καθώς κατά τη διάρκεια σχολικής εκδρομής, μαθητές της ε’ τάξης δημοτικού φόρεσαν σακούλα στο κεφάλι συμμαθητή τους.
Δυστυχώς οι περιπτώσεις bullying, βίας και παραβατικότητας στους ανηλίκους αυξάνεται ραγδαία στις μέρες μας με συμβάντα ακόμα και έξω από το σχολικό περιβάλλον, γεγονός που προκαλεί την έντονη ανησυχία σε γονείς και εκπαιδευτικούς.
Αν και η κυβέρνηση προτίθεται να αντιμετωπίσει αυτό το κύμα βίας, το οποίο έχει συμπαρασύρει και μαθητές μικρότερης ηλικίας που φοιτούν σε τάξεις του δημοτικού σχολείου, μέσα από την αυστηροποίηση υπαρχουσών ποινών και δημιουργία νέων, η σχολική κοινότητα ωστόσο βρίσκεται σε απόγνωση.
Είναι ωστόσο η συγκεκριμένη αντιμετώπιση μια υγιής λύση ή μήπως αυτή θα εντείνει τα περιστατικά καθώς η αυστηρή τιμωρία πολλές φορές δεν φέρνει τα επιθυμητά αποτελέσματα;
Η αλήθεια είναι ότι εδώ και πολλά χρόνια το δημόσιο σχολείο βρίσκεται σε τροχιά απαξίωσης, οδηγώντας μια κοινωνία έξω από αξίες οι οποίες ως πυλώνες την στηρίζουν έτσι ώστε η ίδια να είναι σε θέση να ευημερεί, να αναπτύσσεται και να ακμάζει.
Ουσιαστικά, αυτή η απαξίωση ξεκίνησε από τις ίδιες τις κυβερνήσεις που διοίκησαν και διοικούν αυτή τη χώρα, φέρνοντας την παιδεία σε ένα τέλμα εξαιτίας υποστελέχωσης των σχολικών μονάδων, επικίνδυνων κτιριακών εγκαταστάσεων λόγω παλαιότητας, βιβλίων που δεν παρουσιάζουν κανένα μαθητικό ενδιαφέρον, συνεχών μετακινήσεων αναπληρωτών εκπαιδευτικών, χαμηλών μισθών των εκπαιδευτικών κλπ.
Όλοι αυτοί οι παραπάνω λόγοι μετέτρεψαν το σχολείο σε ένα μη παραγωγικό, μη λειτουργικό και μη δημιουργικό περιβάλλον για μαθητές και εκπαιδευτικούς πάνω στο οποίο «ευδοκιμούν» η βία, οι απειλές και ο εκφοβισμός με αυτές τις επιθετικές πράξεις να ανοίγουν τα «πλοκάμια» τους και να εισχωρούν και σε άλλα μέρη του κοινωνικού συνόλου.
Σε μια αληθινή όμως άσκηση πολιτικής, μια κυβέρνηση που σέβεται τον τόπο που κυβερνά θα εστίαζε ένα μεγάλο μέρος της διοίκησής της, στην προστασία και ανάπτυξη ενός τόσου σημαντικού τομέα όπως η παιδεία που μέσα από αυτήν θα γεννηθούν οι πολίτες του αύριο, οι οποίοι θα μεταλαμπαδεύσουν τις αξίες της πολιτείας και τη γνώση στις επόμενες γενεές.
Σε μια αληθινή παιδεία που σέβεται τον εαυτό της, τα σχολεία θα δομούν το σώμα των μαθητών και θα το εναρμονίζουν με το πνεύμα και την προσωπικότητά του μέσα από τον αθλητισμό, τη μουσική αλλά και άλλες συλλογικές και ατομικές δραστηριότητες που υποστηρίζονται από τη διαθεματική και διεπιστημονική διδακτική προσέγγιση του εκπαιδευτικού έργου.
Σε μια πραγματική πολιτεία που σέβεται τους πολίτες της, οι κυβερνώντες της θα φροντίζουν για την παιδεία τους και δεν θα χειραγωγούν εντέχνως οι δεύτεροι τους πρώτους, στερώντας τους τη δυνατότητα να ασκήσουν και οι ίδιοι το δίκαιο της πολιτικής, απαξιώνοντας τον ρόλο της εκπαίδευσης στην κοινωνία.
Η άνθιση της παιδείας σε μια δίκαιη πολιτεία δεν είναι ουτοπία, είναι πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που ο πολιτικός φορέας Ελλήνων Συνέλευσις είναι ικανός να επαναφέρει στο παρόν και την αποτυπώνει στις προγραμματικές του δηλώσεις για την αλήθεια του πολίτη, για το δίκαιο της παιδείας και την ελευθερία της ίδιας της πολιτείας.
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΕ