Του Χαριτόπουλου Χαράλαμπου
Όπως ανακοίνωσε στις 19-6-2024 ο πρωθυπουργός, η κυβέρνηση αποφάσισε να επιβάλει ειδικό φόρο 33% στα υπερκέρδη των διυλιστηρίων. Εξήγησε ότι υπήρχε η δυνατότητα επιβολής ειδικού φόρου στα κέρδη των διυλιστηρίων το 2022 και το 2023 και ότι το Υπουργείο Οικονομικών έλαβε αυτή την απόφαση να τον επιβάλει τώρα, λόγω των προοπτικών που υπάρχουν για το τρέχον έτος.
Συνεχίζει με τα επικοινωνιακά της παιχνίδια άνευ ουσίας η κυβέρνηση, μέσω της πολιτικής των επιδομάτων.
Με αυτόν τον τρόπο θέλει να επηρεάσει και να αποπροσανατολίσει όλους τους πολίτες, την στιγμή μάλιστα που τα έξοδα διαβίωσης έχουν ανέβει στα ύψη και συνεχίζουν να ανεβαίνουν ασταμάτητα, περιμένουν την εύνοια της κυβέρνησης η οποία δεν ενεργεί ποτέ συνολικά, αλλά κάθε τόσο επιλέγει ένα κομμάτι, όπως τώρα τους συνταξιούχους και άλλοτε τους υπαλλήλους του Δημοσίου.
Όμως τα ερωτήματα που δημιουργούνται:
Μας λένε την αλήθεια;
Πώς ορίζεται το υπερκέρδος και πόσο είναι το κέρδος;
Την στιγμή που δεν έχουμε καμία επίσημη ενημέρωση, για να γνωρίζουμε τις δραστηριότητες των διυλιστηρίων και τελικά πώς προκύπτουν τα υπερκέρδη;
Έτσι θα ανακοινώσουν το νούμερο που τους βολεύει, θα καταβάλουν σε όσους επιλέξουν, θυμηθείτε την προσωπική διαφορά στις τελευταίες πενιχρές αυξήσεις των συντάξεων, όπου αρχικά ήταν 1.230.000 συνταξιούχοι, από αυτούς μεγάλος αριθμός δεν έλαβε καμία αύξηση, αλλά αντιθέτως είχαν και μείωση στις συντάξεις τους!
Σήμερα υπάρχουν ακόμη 770.000 συνταξιούχοι που εμφανίζονται με την λεγόμενη προσωπική διαφορά και ίσως κάποιοι από αυτούς εξαιρεθούν από την επιδότηση των υπερκερδών των διυλιστηρίων, όμως σίγουρα θα εξαιρεθούν από μία μελλοντική αύξηση των συντάξεων (διέρευσαν ότι θα είναι της τάξεως του 3%) και θα ανακοινωθεί από τον πρωθυπουργό στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, καθώς επίσης και το ύψος της επιδότησης που θα προκύψει από την φορολογία των διυλιστηρίων.
Φαίνεται ξεκάθαρα το επικοινωνιακό παιχνίδι της κυβέρνησης που δείχνει ότι δήθεν αντιμετωπίζει τα προβλήματα, μοιράζοντας διάφορα χρηματικά ποσά σε οικονομικά ευάλωτα μέρη της κοινωνίας και το παρουσιάζει ως δίκαιο.
Ας αναλογιστούμε όλα τα δεινά που πέρασαν οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας στην χώρα μας, που συνεχίζουν να υποφέρουν, να περιμένουν τα επιδόματα για να ζήσουν, την στιγμή που υπέστησαν τόσες περικοπές και τώρα η κυβέρνηση με τις πενιχρές καταβολές που υπόσχεται, προσπαθεί με αυτόν τον τρόπο να έχει την εύνοια τους. Εάν αυτό δεν είναι εμπαιγμός τότε τι είναι;
Σε μία πραγματική πολιτεία όπου ο άνθρωπος θα είναι στο επίκεντρο, ο σεβασμός είναι δεδομένος και αποδίδεται έμπρακτα προς την τρίτη ηλικία, που θα είναι αυτάρκης, θα έχει όλες τις παροχές και βοήθειες που χρειάζεται από το κράτος.
Η διαβίωσή τους θα είναι αξιοπρεπής έχοντας οικονομική ευμάρεια. Το αξίζουν και τους το οφείλει η πολιτεία (και όχι εμπαιγμούς) διότι εργάστηκαν όλη τους την ζωή στηρίζοντας την οικονομία της χώρας.
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΕ