Άμεσο πολιτικό καπέλωμα για νίκη της Εθνικής Νέων

Του Χαριτόπουλου Χαράλαμπου

Η Εθνική Νέων επικράτησε 2-1 της Σερβίας στο Πανθεσσαλικό στάδιο, στην πρώτη από τις δύο φιλικές αναμετρήσεις που είχαν προγραμματιστεί πριν από τις επίσημες αγωνιστικές τους υποχρεώσεις.

Οι ποδοσφαιριστές της Εθνικής Νέων αφιέρωσαν τη νίκη τους στον συμπαίκτη τους, Γιον Πρίφτι, ο οποίος τραυματίστηκε με ρήξη χιαστού κατά τη διάρκεια προπόνησης τις προηγούμενες μέρες.

Η νίκη της Εθνικής ομάδας μας γεμίζει με περηφάνια και ταυτόχρονα με αρκετή αισιοδοξία σε ότι αφορά το μέλλον του Ελληνικού ποδοσφαίρου. 

Την συγκεκριμένη επιτυχία των παικτών της Εθνικής Νέων, για ακόμη μία φορά προσπάθησε να καπελώσει το πολιτικό σύστημα. Κάτι που συστηματικά πράττει σε κάθε είδους επιτυχίες, με μόνο στόχο να προσελκύσουν υποψήφιους ψηφοφόρους.

Αυτή την φορά ο Νίκος Ανδρουλάκης, πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, έσπευσε να συγχαρεί τα παιδιά με ανάρτησή του στα μέσα  κοινωνικής δικτύωσης.   

Διαβάζοντας την, αμέσως το μυαλό μας πήγε πίσω εκεί, στην σάπια πραγματικότητα που έχει επικρατήσει γενικά στον Ελληνικό Αθλητισμό. Βλέπουμε το αποτέλεσμα των πρακτικών, από το σύνολο, όλων όσων διοίκησαν στην Ελλάδα και συγκεκριμένα οι διάφορες κυβερνήσεις, η εκάστοτε Βουλή των Ελλήνων και βεβαίως όλα τα κόμματα.    

Αναρωτηθήκαμε πώς θα καταλήξουν τελικά αυτοί οι νέοι παίκτες; Πώς να περιμένουμε την εξέλιξη αυτών των παιδιών, όταν στο σύστημα γύρω τους κυριαρχεί η αδικία η κακοδιαχείριση και φυσικά η διαπλοκή; 

Πόσοι νέοι αθλητές που έχουν ταλέντο, βρίσκονται αδίκως στα περιθώρια διότι δεν τάσονται σε κάποια ¨σωστή¨ πορεία που τους υποδεικνύουν και δεν κάνουν τα χατίρια των διοικούντων και των πολιτικών που ελέγχουν τον αθλητισμό;       

Αυτή είναι η σημερινή πραγματικότητα, που είναι απογοητευτική αλλά και εξευτελιστική για την αξία του αθλητισμού.

Καλά θα κάνουν ορισμένοι να μην κρύβονται πίσω από τα λόγια και τις ανακοινώσεις. Διότι ο αθλητισμός δεν είναι κάποιο παιχνίδι για να δίνουμε συγχαρητήρια, αλλά είναι η πρωταρχική βάση της ατομικής και της συλλογικής εξέλιξης και ανέλιξης.     

Το άθλημα είναι ο άθλος οπότε ο αθλητής διαλέγει το άθλημα που θα μπορέσει να κάνει τον άθλο του.

Αν δεν κάνεις άθλο πρώτος δεν βγαίνεις!

Έχουμε δει πολλά παιδιά χωρίς ιδιαίτερες ικανότητες να είναι σε εθνικές ομάδες παίδων και νέων στο ποδόσφαιρο, ενώ υπάρχουν εκτός πραγματικά ταλέντα.

Επίσης σήμερα στον αθλητισμό  υπάρχουν τεράστια οικονομικά συμφέροντα με εκατοντάδες νόμιμες αλλά και παράνομες στοιχηματικές εταιρείες, στρατιές από μάνατζερς όπου έχουν καταντήσει τον αθλητισμό ένα μεγάλο πεδίο τζόγου και κερδοσκοπίας για λίγους.  

Γενικά υπάρχει μια αποστατική διαδικασία ώστε να “ρυθμίζονται” οι αγώνες αλλά και αθλητές. 

Με αυτόν τον τρόπο ουσιαστικά εξευτελίζουν τον αθλητισμό και τον μετέτρεψαν έτσι σε μια αποστατική παραγωγική οικονομία του ίδιου του καθεστώτος και όχι του ανθρώπου!

Έτσι ο αθλητής μετατρέπεται σε μαριονέτα που κάνει ότι του λένε.

Το καθεστώς λειτουργεί εκβιαστικά σε όλους τους τομείς και έτσι αρκετοί νέοι υποκύπτουν. Είναι κάτι τέτοιο δίκαιο;; Βέβαια εάν διακρίνουμε το άδικο αλλά το ανεχόμαστε, τότε συμμετέχουμε όλοι μαζί στην καθιέρωση και διατήρηση του άδικου!! 
Η μόνη περίπτωση να αναδειχθεί ο αθλητισμός στην πραγματική του έννοια και αξία και να επικρατήσει το δίκαιο είναι να δημιουργηθεί μία πολιτεία που θα προάγει το ευ αγωνίζεσθαι και θα δίνει ίσες ευκαιρίες σε όλους.

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΕ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *