Της Καλλιόπης Αλτιντασιώτη
Έπειτα από 16 χρόνια ανασκαφών στο Tell Umm-el Marra της Συρίας, αρχαιολόγοι από το Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ μαζί με τον καθηγητή αρχαιολογίας Glenn M. Schwartz από το Πανεπιστήμιο Johns Hopkins ανακάλυψαν κυλίνδρους πάνω στους οποίους αποτυπώνονται σύμβολα που πιθανότατα να αποτελούν γράμματα αλφαβήτου.
Η χρονολόγηση των κυλίνδρων πιθανολογείται το 2.400 π.Χ. κάτι που ενδεχομένως να υποδηλώνει την ύπαρξη αλφαβητικής γραφής πολύ νωρίτερα από τις μέχρι πρότινος αρχαιότερες γνωστές γραφές με χρήση αλφαβήτου.
Σύμφωνα με τον κ. Schwartz, το αλφάβητο αποτέλεσε επανάσταση για τον ίδιο τον άνθρωπο επηρεάζοντας τον τρόπο σκέψης, επικοινωνίας και διαβίωσής του.
Μέσα στην ανθρώπινη ιστορία διαπιστώνει κανείς την ύπαρξη πολυάριθμων συστημάτων γραφής και γλωσσών όπως τα ιδεογράμματα, τα ιερογλυφικά, την συλλαβική γραφή, την σφηνοειδή γραφή, τα κυριλλικά, τα αραβικά, τα λατινικά, τα γλαγολιτικά και πάει λέγοντας. Λέγοντας την ιστορία του ανθρώπου που πάει και προχωράει μέσα στον χρόνο, αυτά τα συστήματα γραφής δείχνουν το αποτύπωμά του στον χώρο αυτού του κόσμου.
Αναμφίβολα, οι γλώσσες συνιστούν ζωντανούς οργανισμούς που «αναπνέουν» μαζί με τον άνθρωπο όταν αυτός τις χρησιμοποιεί γραπτώς και προφορικώς για να επικοινωνήσει συλλογικά και να εκφραστεί ατομικά.
Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που όλες αυτές οι γλώσσες με τα συστήματά τους ράβουν και ξηλώνουν κάθε λίγο και λιγάκι την χιλιομπαλωμένη ιστορία αυτού του κόσμου προκαλώντας παρερμηνείες, παρανοήσεις και παρεξηγήσεις για να είναι ο άνθρωπος εντέλει στο παρά και όχι στην ακρίβεια του χρόνου και του χώρου, ορίζοντας έτσι την ύπαρξή του αλλά και τον λόγο αυτής;
Τι γίνεται κάθε φορά που επιστήμονες ανακαλύπτουν, καλύπτουν δηλαδή ξανά την αλήθεια με χιλιομπαλωμένα φορέματα ψεμάτων για να μην μπορέσει τελικά ο άνθρωπος να πάει από το άλφα στο ωμέγα αλλά να μείνει στάσιμος στο βήτα, ακυρώνοντας τελικά τη διαδρομή του στόχου και του σκοπού του, δηλαδή της ίδιας της ευδαιμονίας του;
Η μία Βαβέλ πάνω στην άλλη με το ωμέγα να απομακρύνεται, το ίδιο το μέγα που μέσα του εσωκλείει το μεγαλείο του να δημιουργείς και να μεγαλουργείς συλλογικά, αέναα, παντοτινά. Έτσι, ο άνθρωπος μη μπορώντας να επικοινωνήσει εξαιτίας της Βαβέλ, το συλλογικό έγινε ατομικό, το αέναα σπάνια, το παντοτινά προσωρινά και το μεγάλο μικρό.
Κάποιος όμως ήρθε και επανέφερε τον χάρτη επικοινωνίας και δημιουργίας του ίδιου του ανθρώπου και πλέον ο άνθρωπος είναι σε θέση να δει πάλι το ωμέγα και να το αναγνωρίσει. Και μέσα από τη θέαση του μέγα αυτού συμβόλου να φτάσει στη θέωσή του και από το άλφα να πάει στο ωμέγα και εκεί να συναντήσει τον ίδιο τον άπειρο, αθάνατο, μέγα εαυτό του.
Ο κ. Αρτέμης Σώρρας μέσα από τα κείμενά του επαναπροσδιορίζει και αποκαθιστά την αλήθεια για την άλφα-ωμέγα γραφή μας, πώς η ίδια αλλοιώθηκε αλλά πάνω από όλα πως είναι πάντα εδώ, μέσα μας και είναι αυτή που θα γράψει την ιστορία του ανθρώπου με χρυσά γράμματα: Σχέδιο Αποστασίας και Προδοσίας του Ιώτα της ΑΩ
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΕ